مبانی تعیین ارزش آنتی اکسیدانی گیاهان دارویی

تنش اکسیداتیو یک حالت پاتولوژیک است که در آن گونه های فعال اکسیژن، نیتروژن یا گوگرد بیش از ظرفیت مصرف یا بیش از ظرفیت سمزدایی در سلولها تولید می شوند. مولکولهای سیستم آنتی اکسیدانی سلولها نقش مهمی در مقابله با این شرایط را دارند. اندازه گیری فعالیت آنتی اکسیدانی یا تعیین سطح ظرفیت آنتی اکسیدانی بافت ها، مایعات زیستی و مواد غذایی و دارویی در تشخیص و درمان شرایط و بیماریهای مرتبط با تنش اکسیداتیو دارای ارزش فراوانی در علم بیوشیمی (بویژه بیوشیمی گیاهی ) است . در جوامع امروزی یکی از مبناهای مقایسه ای بسیار مهم بین مواد غذایی توجه به محتوای آنتی اکسیدانی آنهاست . روشهای مختلف ارزیابی توان آنتی اکسیدانی ترکیبات مختلف طبیعی و حتی مصنوعی وجود دارد. بر اساس نوع واکنش درگیر، این سنجش ها را می توان به سه دسته واکنش های انتقال اتم هیدروژن، انتقال تک الکترون و یا فعالیتهایی جاروبی هدفدار تقسیم نمود. از نظر روش دستگاهی اندازهگیری این سنجش ها به سه گروه اصلی اسپکتروفتومتری، کروماتوگرافی و الکتروشیمی تقسیم می شوند. به دلیل آسانی ، سرعت عمل ، هزینه کم و تکرارپذیری خوب روش اسپکتروفتومتری کاربرد زیادی داشته و در بیشتر مقالات از آن استفاده می شود. این مقاله سعی دارد مبانی شیمیایی چند روش اسپکتروفتومتری را بررسی نمایدو نویسنده معتقد است درک اصول شیمیایی حاکم بر روشها کمک شایانی به محققین در تخمین و تحلیل درست دادهها را خواهد داشت .

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، اسپکتروفتومتری ، اکسیدان ، روش