تاثیر مواد تشکیل دهنده استخوان برتوزیع دوز براکی تراپی چشمه ایریدیم -۱۹۲ با روش شبیه سازی مونت کارلو

یکی از روشهای از بین بردن یا کوچک کردن تومورهای داخلی سلولها، استفاده از رادیوتراپی داخلی یا براکی تراپی می باشد. در این روش درمانی، با توجه به اینکه چشمه پرتوزا را در نزدیکی تومور قرار می دهند می توانیم تابش بیشتری از اشعه را بصورت متمرکز برای درمان و معالجه نواحی کوچکتر در زمان کمتری داشته باشیم. ما در این مطالعه سعی کرده ایم تاثیر ناهمگنی مواد معدنی تشکیل دهنده بافت استخوانی را براساس چگالی های متفاوت بر توزیع دوز بررسی نماییم. برای شبیه سازی از کد MCNP استفاده شد. چشمه ایریدیوم ۱۹۲ را درابتدا در مر کز فانتوم بافت همگن آب گذاشته وسپس بافت ناهمگن کلسیم و فسفر نیز اثر داده شد، و مقادیر دوز در بافتهای مختلف در زوایای مختلف بدست آمده و نتایج تالی f۶و*f۸ بدست آمده در دو حالت باهم مقایسه شد. درصد اختلاف بین بافت همگن آب و ناهمگن کلسیم در محدوده ۰۴۵/۰-۰۵۷/۰ می باشد که تفاوت تقریبا زیادی بین دو بافت وجود دارد. در مقایسه نتایج تالی *f۸ دو بافت هم می‎توان گفت که درصد اختلاف بین ۰۴۶/۰ و ۰۵۸/۰ می باشد که مثل تالیf۶ می‎توان گفت که این درصد تقریبا زیاد است. وجود ناهمگنی های متفاوت با چگالی متفاوت در اطراف هدف مورد نظر در براکی تراپی باعث تغییراتی در توزیع دوز در مقایسه با بافت همگن آب می شود. مقداردوزی که در بافت ناهمگن کلسیم و فسفر جذب شد بیشتر از مقدار دوز در حالت بافت همگن بود، و این بخاطر پدیده فوتوالکتریک است که در این مواد بیشتر رخ می دهد.

کلیدواژه ها:

براکی تراپی ، چشمه ایریدیوم۱۹۲ ، توزیع دوز ، بافت ناهمگن