ارائه چارچوب ادغام ارزش گذاری مکانی خدمات اکوسیستمی در برنامه ریزی فضایی سرزمین در ناحیه رویشی زاگرسی

امروزه آهنگ تند تخریب منابع طبیعی از یک سو و نیاز غیرقابل اجتناب جوامع انسانی برای بهرهبرداری از منابع طبیعی از سوی دیگر، این حقیقت را بازگو می کند که باید بین قابلیت های متنوع طبیعت و شیوه های تفکر و برخورد با آنها موازنه بوجود آید. در این راستا، ادغام ارزشگذاری مکانی خدمات اکوسیستمی در برنامه ریزی توسعه سرزمین از جمله آمایش سرزمین و ارزیابی اثرات توسعه یک رویکرد جدید و ابتکاری است که می تواند به بهبود روند تصمیم گیری کمک کند و تعادل و توزین عادلانه در توسعه و محیط زیست ایجاد نماید. در ایران تاکنون، ارزیابی های محیط زیستی بصورت جدا از ارزشگذاری اکوسیستم و برآورد هزینه تخریب محیط زیست انجام گرفته است که نه تنها جامع نبوده بلکه به طور گسترده و کاربردی نیز استفاده نشده است . لذا، پژوهش حاضر با رویکرد نوآورانه با ارائه چارچوب ادغام ارزشگذاری مکانی خدمات اکوسیستمی در برنامه ریزی فضایی سرزمین راه را در جهت بهبود روند تصمیم گیریهای مکانی سرزمین و حفاظت محیط زیست در ناحیه رویشی زاگرسی هموار سازد.

کلیدواژه ها:

ترجیحات آشکار شده ، ترجیحات بیان شده ، انتقال منافع ، مدل بیوفیزیکی .