وضعیت کیفیت ابنیه در تعیین بافت فرسوده ی شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی حوزه ۷۳ منطقه ۱۰ شهرداری شیراز)

به علت سیستم پویای شهری، بخصوص کلانشهر ها که همواره و پیوسته در حال تغییر و تحول است، با گذشت زمان نشانههایی از افول و زوال مانند فقر، بی سازمانی، آلودگی های محیطی و... چهره بر آنها می نشاند. مساله ای که امروزه با آن روبروهستیم، شناسایی بافت های فرسوده شهری است که از چرخه متصل با شهر خارج و تبدیل به بافت هایی ناکارآمد شده اند.روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است؛ و تلاش می گردد با استفاده از کیفیت ابنیه ساختمانی به شناخت بافت های فر سوده منجرگردد. محدوده مورد مطالعه این پروژه در حوزه ۷۳ منطقه ۱۰ شهرداری شیراز واقع شدهاست. این پژوهش از نظر هدف تحقیق، کاربردی توسعه ای و روش آن توصیفی تحلیلی است و در روند تحلیل ها از فرآیندتحلیل "سلسه مراتبی " استفاده شده است. در این پژوهش از نرم افزاری Excel ، Arc GIS و Google earth استفادهشده است. ۱۶۰۰ قطعه در در این حوزه شهری شناسایی و اطلاعات آنها جمع آوری و ثبت گردید. پایگاه اطلاعات مکانی وتوصیفی املاک این حوزه در بستر GIS صورت پذیرفت. نقشه پهنه بندی واحد های ساختمانی بر اساس کیفیت ابنیهساختمانی نشانگر آن است که در این حوزه ۴۲ درصد قطعات کیفیت ساختمان مناسب دارند و ۴۸ درصد قطعات، کیفیتمناسب ندارند. میزان قطعاتی که استحکام کالبدی کمی دارند در این حوزه زیاد است و می بایست در اولویت برنامه ریزی قراربگیرد. از نظر پراکندگی نیز در این حوزه، بناهای که کیفیت ساختمان پایین تری دارند در کل حوزه گسترده هستند و ایننکته ای که نیز باید مورد توجه قرار بگیرد. همچنین بر اساس نتایج کاربردهای متعدد (GIS)، موجب می شود که در زمینه یشناسایی بافت های فرسوده ی شهری بتوان به شیوه ای مناسب تر عمل کرده و کیفیت مدیریت شهری را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

، GIS ، کیفیت و استحکام ساختمانی ، بافت فرسوده ، شهرداری شیراز ، منطقه ۱۰ شهرداری شیراز