تحلیل فقهی خودکشی از منظر فقهای مذاهب خمسه

زمینه و هدف: حق هر انسان بر جسم خود و حدود اختیارات وی یکی از موضوعات مهمی می­باشد که در هر نظام حقوقی مورد بحث قرار می­گیرد. هدف از پژوهش حاضر بررسی جنایت عمدی و خطایی بر خود در چهارچوب دیدگاه فقهای امامیه و اهل سنت می­باشد. مواد و روش­ ها: این تحقیق از نوع نظری بوده روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.  یافته­ ها: چنانچه از آموزه های دینی بر می آید مالکیت حقیقی بر جهان و هرآنچه در آن است، از آن حق تعالی است و اوست که مالک علی ا لاطلاق عالم هستی است که از آن به مرتبه اعلای ملکیت تعبیر شده است و مرتبه نازله ملکیت همان مالکیت اعتباری اشخاص بر اشیاء خارج از ذاتشان مانند خانه و ماشین و سایر اموال می باشد. ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانت­داری رعایت شده است. نتیجه ­گیری­: دیدگاه قرآن و آیات قرآنی و روایات بر این مسئله تاکید دارد که ازهاق نفس چه به صورت خودکشی و دیگر کشی مطلقا گناه کبیره محسوب شده و حرام است. خواه این کار به صورت اختیاری و خواه در موارد اضطرار و ناچاری باشد مانند بیماری های لاعلاج و غیره

کلیدواژه ها:

حفظ نفس ، حق حیات ، خودکشی ، جنایت بر عضو ، قتل