بررسی میزان تاثیر رضایت شغلی بر فرسودگی معلمان هنر های تجسمی

هنرهای تجسمی انواع فرم های هنری هستند که ما می توانیم ببینیم و در مقابل هنرهای شنیداری قرار می گیرند. این فرم های هنری به شدت گسترده هستند و از تابلویی که روی دیوار آویزان کرده اید تا فیلمی که شب گذشته دیده اید، به عنوان هنرهای تجسمی شناخته می شوند . و حال آن که معلمان هنرهای تجسمی می توانند تاثیر شگرفی در توسعه اهداف آموزش در مدارس کشور داشته باشند. کیفیت زندگی معلمان، نشانه ای آشکار و تعیین کننده از روند تعالی یا تباهی در هر جامعه ای است . در این پژوهش بر آن است تا میزان رضایت شغلی و فرسودگی شغلی معلمان هنرهای تجسمی را از نظر برخی متغیرها مورد بررسی قرار دهد. بر اساس روش صفت مقایسه ای؛ رضایت شغلی و فرسودگی شغلی معلمان هنرهای تجسمی با توجه به متغیرهایی مانند جنسیت، سن، وضعیت تاهل، سابقه حرفه ای و نوع مدرسه مقایسه شد. همچنین سعی شد رابطه بین رضایت شغلی و فرسودگی شغلی معلمان هنرهای تجسمی با طرح تحقیق همبستگی تبیین شود. این پژوهش از نظر هدف «کاربردی» و از نظر ماهیت موضوع «توصیفی» از نوع توصیفی-تحلیلی است. گردآوری اطلاعات به شیوه کتاب خانه ای و میدانی(مصاحبه) انجام گردید و از روش تحلیل محتوای کیفی(استقرایی) برای تحلیل داده ها استفاده شد. منابع کتاب خانه ای نیز به صورت هدفمند و تا حد کفایت نظری، انتخاب و مورد استناد قرار گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، رضایت شغلی و فرسودگی شغلی معلمان هنرهای تجسمی از نظر جنسیت، وضعیت تاهل، سابقه حرفه ای ونوع مدرسه. همچنین بین رضایت شغلی معلمان هنرهای تجسمی و فرسودگی شغلی رابطه معنادار اما منفی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هنر های تجسمی ، فرسودگی شغلی ، رضایت شغلی