بررسی پتانسیلهای اکوتوریسم درمناطق کویری و بیابانی استان سیستان و بلوچستان

اکوتوریسم پدیده ای نسبتا تازه درصنعت گردشگری است که تنها بخشی ازکل این صنعت را تشکیل میدهد و بسیاری از کشورهای جهان را برآن داشته است که سرمایه گذاریهای عمده ای را به این بخش اختصاص دهند ازجمله مهمترین جاذبه های طبیعی مناطق کویری و بیابانی هستند که حدود 90 درصد از مساحت کشور را به خود اختصاص داده اند وجود چنین وسعتی از نواحی خشک لزوم توجه به پتانسیلهای مناطق مذکور را درزمینه صنعت اکوتوریسم به ویژه دراستان سیستان و بلوچستان که درمرکز ایران قرارگرفته است ضروری میسازد براین اساس دراین مقاله سعی شده است تا به معرفی پتانسیلهای اکوتوریستی کویرهای اطراف استان سیستان و بلوچستان پرداخته شود و جنبه های مدیریت پایدار گردشگری دراین مناطق با رویکرد اکوتوریسم مورد دقت و توجه قرارگیرد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، مناطق کویری و بیابانی ، توسعه پایدار ، گردشگری ، سیستان و بلوچستان