پایش روند تغییرات برخی پارامترهای کیفی منابع آب زیرزمینی دشت جیرفت

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 189

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WASO-33-2_008

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1402

چکیده مقاله:

در مطالعات منابع آب، بررسی کیفی آب از اهمیتی خاص برخوردار است. لذا بررسی و شناخت ترکیبات شیمیایی موجود در آب­های زیرزمینی حائز اهمیت می­باشد. با توجه به اینکه در منطقه مورد مطالعه، تقریبا تمام آب مورد مصرف کشاورزی و شرب از آب­های زیرزمینی تامین می­گردد، لذا به بررسی آب چاه ها توجه شده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات پارامترهای هدایت الکتریکی، اسیدیته و کل جامدات محلول آب زیرزمینی دشت جیرفت می­باشد. در این پژوهش، خصوصیات شیمیایی آب زیرزمینی دشت جیرفت در جنوب استان کرمان با توجه به مناسب بودن آب برای مصرف کشاورزی از داده­های ۳۰ نمونه از چاه های منطقه در سال ۱۳۹۰ و داده های ۳۰ نمونه از چاه های منطقه در سال ۱۳۹۷ استفاده گردید. پارامترهای هدایت الکتریکی (EC)، کل جامدات محلول (TDS) و اسیدیته (pH) مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای درک توزیع مکانی مناطق مناسب و نامناسب، از نرم افزار ArcGIS ۱۰.۵ استفاده و لایه های اطلاعاتی تهیه گردید. نتایج حاصل از نمودار ویلکاکس نشان می دهد که اکثر نمونه ها در کلاس C۲-S۱ قرار می گیرند که خط شوری پایین را نشان می دهند و قابل استفاده برای کشاورزی می باشند و تعداد محدودی از نمونه ها در کلاس C۳-S۱، C۳-S۲ و C۴-S۲ قرار می گیرند که خط شوری بالا دارند و قابل استفاده برای کشاورزی گیاهان غیرحساس به شوری می باشند. لازم به ذکر است که هیچ کدام از نمونه ها، حد آلودگی شوری پایین (C۱-S۱) ندارند. در نتیجه با توجه به اینکه بیش تر نمونه های منطقه مورد مطالعه در محدوده C۲-S۱ قرار دارند، بنابراین برای کشاورزی مناسب می باشند. با توجه به دیاگرام ویلکاکس، کیفیت آب کشاورزی نمونه های آب زیرزمینی دشت جیرفت در رده ی خوب و اکثرا متوسط قرار دارند. همچنین با توجه به نقشه پهنه بندی توزیع مقادیر پارامترهای کیفی آب های زیرزمینی، دشت دارای کیفیتی مناسب برای کشاورزی است و تنها در قسمت حاشیه جنوب غربی و برخی نقاط دشت جیرفت به­صورت موضعی کیفیت آب های زیرزمینی کم­تر از بقیه نقاط می باشد و در حد متوسط تا نامناسب قرار دارد، لیکن اکثر نواحی دشت دارای کیفیتی خوب و مناسب از نظر کشاورزی می­باشند.

نویسندگان

محمد امین شادجو

دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه علوم و مهندسی آب، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مهدی سرائی تبریزی

استادیار گروه علوم و مهندسی آب، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

حسین بابازاده

استاد گروه علوم و مهندسی آب، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Asadi Nelivan A, Malekian A, Abdi M and Sour A, ...
  • Arslan H, ۲۰۱۲. Spatial and temporal mapping of groundwater salinity ...
  • Bahuiyan M, Bodrud-Doza M, Islam A, Rakib M, Rahman M ...
  • Bigane S, ۲۰۱۳. Study the effect of hydrological drought and ...
  • Chambers RL, Yarus JM and Hird KB, ۲۰۰۰. Petroleum Geostatistics ...
  • Chitsazan M, Babamir R and Aram E, ۲۰۱۲. Investigates the ...
  • Emami S, Hemmati M and Arvanaghi H, ۲۰۱۷. Performance evaluation ...
  • Gholi Haghparast M, ۲۰۱۴. Study of groundwater resources quality in ...
  • Safarbeiranvnd M, Amanipoor H, Battaleb-Looies, Ghanemi K and Ebrahimi B, ...
  • Shainberg I and Oster JD, ۱۹۹۴. Quality of Irrigation Water, ...
  • Taleschi Amirkhizi M, ۲۰۱۵. Geochimical evaluation and groundwater quality determination ...
  • Torkamani S and Langaroudi S, ۲۰۱۱. Evaluation of groundwater quality ...
  • نمایش کامل مراجع