حذف فلزات سنگین نیکل و مس از محلول های آبی با استفاده از هیدروکسی آپاتیت اصلاح شده توسط نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی

در این مطالعه نانوذرات آهن صفر ظرفیتی به روش احیای کلرید فریک توسط بوروهیدرید سدیم سنتز و بر روی هیدروکسی آپاتیت تثبیت گردید. به منظور ارزیابی جاذب در حذف فلزات سنگین مس و نیکل، اثر پارامترهای مختلف جذب مانند زمان تماس، دما، غلظت اولیه یون‬های فلزی، میزان جاذب و pH مورد بررسی قرار گرفت. بالاترین میزان راندمان جذب هر دو فلز در حالت pH برابر با ۷، زمان ماند برابر با min ۴۵، دمای C˚ ۸۰، میزان جاذب g ۱/۰ و غلظت اولیه mg L-۱ ۵ بدست آمد. نتایج نشان داد که داده‬های سینتیک و ایزوترم جذب به ترتیب به خوبی از معادلات شبه مرتبه دوم و لانگمویر- فروندلیچ پیروی می‬کنند. حداکثر ظرفیت جذب جاذب برای حذف فلزات مس و نیکل به‬ترتیب mg g-۱ ۱۳۸ و mg g-۱ ۱۰۸ به دست آمد. نتایج نشان داد که جاذب به‬دلیل سطح مخصوص و واکنش‬پذیری زیاد در مدت زمان min ۴۵ بدون کنترل pH قادر به حذف بیش از ۹۵% درصد فلزات فوق است. بررسی تغییرات پارامترهای ترمودینامیکی نظیر تغییرات آنتالپی، آنتروپی و انرژی آزاد گیبس نشان داد که جذب به لحاظ ترمودینامیکی مطلوب بوده و از طریق فرآیندهای خودبخودی رخ می‬دهد.

کلیدواژه ها:

ایزوترم ، جذب ، سنتیک ، نانوذرات آهن صفر ظرفیتی