بررسی رابطه بین مدیریت شهری و رفتار سازمانی

رفتار سازمانی، مطالعه ی تاثیر افراد، گروه ها و ساختارهای مختلف بر رفتار در یک سازمان است که هدف آن، به کار بردن این دانشبرای بهبود کارایی سازمان موردنظر است. رفتار سازمانی علم مطالعه و کاربرد دانش درباره ی نحوه برخورد مردم، افراد و گروه ها درسازمان ها می باشد. این کار با رویکرد سیستمی انجام می شود. یعنی روابط بین مردم و سازمانها را در ارتباط با کل افراد، گروه ها،سازمان ها و سیستم های اجتماعی تشریح می کند و هدف آن دستیابی به اهداف سازمانی انسانی و اجتماعی با ایجاد روابط بهتر می باشد.رفتار سازمانی مثبت گرا چنین تعریف می شود: مطالعه و کاربرد توانمندی های مثبت روانشناختی و نقاط قوت منابع انسانی که قابلتوسعه و اندازه گیری باشند و بتوان برای بهبود عملکرد کارکنان، آنها را به صورت اثربخش مدیریت کرد . این ملاک سرمایه روانشناختیرا از کتاب های غیر علمی و محبوب خود یاری و «تفکر مثبت» حدا می سازد. حالت گونه بودن و در نتیجه داشتن قابلیت رشد و توسعهاین ملاک سرمایه روانشناختی را از سازه های سنتی مثبت روانشناختی همچون فضلیت ها، صفات شخصیتی، پنج صفت بزرگ شخصیتیو… جدا می سازد؛ و همچنین آشکار می سازد که سرمایه روانشناختی برخلاف خلق و خو و هیجانات زود گذر، کاملا ناپایدار نیست .رفتار شهروندی سازمانی به عنوان یکی ازمفاهیم جدید مدیریت رفتار سازمانی که بر رفتارهای فرانقشی کارکنان ومدیران تاکید میورزد، در فرآیند سازمانی و تبدیل محیط سنتی به محیطی پویا و کارآمد، نقشی تعیین کننده دارد. همچنین، مهمترین هدف مدیریتشهری را می توان در ارتقای شرایط کار و زندگی جمعیت ساکن در قالب اقشار و گروه های مختلف اجتماعی و اقتصادی و حفاظت ازحقوق شهروندان، تشویق به توسعه اقتصادی و اجتماعی پایدار و حفاظت از محیط کالبدی دانست. از این رو در این پژوهش سعی شدهضمن توضیح مفهوم هریک از دو مولفه، رابطه میان آن دو نیز بررسی و تبیین شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، رفتار شهروندی سازمانی ، شهر