بررسی اثر محلول پاشی سیلیس و تنش شوری بر برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه روغنی کاملینا (Camelina sativa)

به منظور بررسی اثرات تنش شوری و محلول­پاشی سیلیس بر روی گیاه روغنی کاملینا، مطالعه­ای در اتاقک رشد آزمایشگاه گروه زیست­شناسی دانشگاه صنعتی خاتم­الانبیاء (ص) بهبهان در ۳ تکرار با طرح آزمایشی فاکتوریل در قالب پایه کاملا تصادفی به اجرا درآمد. تیمارها شامل تنش شوری در دو سطح (بدون تنش و تنش ۱۰۰ میلی­مولار) و محلول سیلیکات پتاسیم در دو سطح ( عدم محلول­پاشی و محلول­پاشی ۵ میلی مولار) بود. هدف از این مطالعه، بررسی اثرات تیمار خارجی سیلیس بر صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه کاملینا در شرایط تنش شوری و ارزیابی نقش مواد اسمزی مانند قند محلول و پروتئین محلول در کاهش اثرات مضر تنش شوری در گیاه کاملینا به عنوان یک گیاه مهم روغنی بود. نتایج نشان داد که تنش شوری در سطح معنی داری سبب کاهش میزان کلروفیل های a، b و کل در گیاه کاملینا شد، درحالیکه تیمار سیلیس در سطح معنی داری سبب کاهش اثرات مضر شوری برآنها شد. میزان قند محلول برگ در پاسخ به تنش شوری ۴۶ درصد کمتر از گیاه شاهد بود. تنش شوری توام با سیلیس میزان قند محلول را ۲۷ درصد بیشتر از گیاه شاهد افزایش داد. همچنین نتایج نشان داد که در تیمار سیلیس توام با ۱۰۰ میلی مولار کلریدسدیم میزان پروتئین های برگ تقریبا ۱۰ درصد کمتر از گیاه شاهد بود. نتایج اندازه­گیری ظرفیت آنتی اکسیدانی FRAP گیاه نشان داد که در پاسخ به تیمار سیلیس بدون شوری تفاوت معنی داری در میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی مشاهده نشد، در حالی که در تنش شوری توام با تیمار سیلیس سبب کاهش ۹ درصد کمتر از گیاه شاهد شد. نتایج این تحقیق نشانگر نقش مفید سیلیس به عنوان یک ترکیب سازگار با محیط زیست به منظور افزایش مقاومت گیاهان به تنش شوری بود.

کلیدواژه ها:

پروتئین محلول ، ظرفیت آنتی اکسیدانی ، کلروفیل a ، کلروفیل b ، قند محلول