حدود صلاحیت مراجع رسیدگی به جرایم و تخلفات مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی

صلاحیت عبارت است از قدرت و توانایی قانونی دادگاههای دادگستری یا مراجع غیر دادگستری برای رسیدگی به دعاوی و اختلافات و حل و فصل آنهااست. صلاحیت یکی از مسائل مربوط به نظم قضایی است. قضات محاکم می بایست قبل از رسیدگی به هر دعوایی، تشخیص دهند که دعوی و اختلاف عنوان شده داخل در محدوده صلاحیت و توانایی قانونی آنهاست یا خیر. در صورت داشتن صلاحیت مکلف به رسیدگی و در صورتی که از خود نفی صلاحیت کنند و یا یکی از اصحاب دعوی ایراد به صلاحیت کند و مورد قبول باشد ، با صدور قرار عدم صلاحیت پرونده را به مرجع صلاحیتدار ارسال می نمایند. در جرایم مرتبط با موضوع مواد خودنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی نیز صلاحیت رسیدگی و اتخاذ تصمیم باید براساس قوانین وضع شده بوده و حدود صلاحیت محاکم نیز مشخص گردد. مراجع صالح به رسیدگی به جرایم مواد خودنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی قریب به اتفاق از نوع مراجع کیفری می باشند. قوائد و مقررات مربوط به صلاحیت کیفری از قوانین آمره بوده و ناظر بر نظم عمومی است و اراده و تصمیم افراد و مراجع کیفری تاثیری در آن ندارد. در این پژوهش سعی بر آن شده است تا ضمن شناخت مفهوم سیاست کیفری، مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی، حدود صلاحیت رسیدگی به این گروه جرائم را نیز مورد بررسی قرار داد شایان ذکر است؛ این پژوهش در پنج بخش شامل: ۱- مراجع صلاحیت دار در رسیدگی به جرایم ۲- بررسی صلاحیت با توجه به قواعد عام صلاحیت از منظر قوانین ۳- حدود صلاحیت سازمان تعزیرات حکومتی۴- حدود صلاحیت مراجع رسیدگی به تخلفات صنفی ۵- صلاحیت متصور برای محاکم دادگستری ۶- نتیجه ۷- منابع و ماخذ تنظیم گردیده است.

کلیدواژه ها:

صلاحیت ، جرائم ، مواد خوردنی ، مواد آشامیدنی ، مواد آرایشی و بهداشتی