ساخت داربست های کامپوزیتی PLLA/HA جهت مهندسی بافت استخوان

مهندسی بافت استخوان ، نوید روشی نو جهت ساخت جایگزینها و ترمیم شکستگی های استخوان را می دهد . داربستهای کامپوزیتی متشکل از پلیمرهای زیست تخریب پذیر و مواد بیوسرامیکی ، یکی از زمینه های مهم تحقیقات در مهندسی بافت می باشد. در این تحقیق، از HA به خاطر شباهت آن به فاز معدنی استخوان طبیعی، به عنوان مؤله بیوسرامیکی و از PLLA به خاطر کاربردهای فراوان آن در مهندسی بافت ، به عنوان مولفه پلیمری استفاده شده است. جهت ساخت داربستها از روش جدایش فازی استفاده شد و نمونه هایی با درصدهای گوناگون PLLA و HA مورد بررسی قرار گرفت. چگونگی توزیع فاز دوم (HA) بر روی دیواره های تخلخل ها و اثر آن بر روی شکست زمینه (PLLA) با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی مطالعه شد. بر این اساس، وجود ذرات هیدروکسی آپاتیت در مقادیر کم ، موجب تغییرات قابل توجه در رفتار شکست کامپوزیت نمی شود اما افزایش آن (بویژه به مقدار بیش از 50 % وزنی) موجب افزایش تمایل شکست ترد می گردد. آزمایش های اولیه کشت سلولی نشان داد که این داربست می تواند برای کاربردهای مهندسی بافت مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

، PLLA (پلی ال لاکتیک اسید) ، هیدروکسی آپاتیت ، داربست و مهندسی بافت