مبانی جهان شناختی اخلاق زیست محیطی در اندیشه صدرالمتالهین

با پیشرفت صنعت و فناوری، اگرچه رفاه فراهم تر و زندگی برای بشر آسان تر گردیده و بسیاری از مشکلات او برطرف شده است، با مشکلات نوظهور و حتی بحران هایی روبه رو هستیم که مهار آن ها در آینده بسیار سخت و چه بسا ناممکن است. یکی از این بحران ها، تخریب مستمر و فزاینده محیط­زیست است که در واقع، در ناهنجاری­های اخلاقی ریشه دارد؛ زیرا نتیجه زیاده خواهی و نگاه ابزاری به همه چیز و ازجمله طبیعت است. بنابراین، ضرورت دارد مسئله محیط زیست از این منظر بیشتر موردتوجه و پژوهش قرار گیرد. البته رهیافت اخلاقی به محیط زیست درگرو مبانی فکری ای است که برخاسته از اندیشه و نگرش های اندیشه وران است؛ از این نظر، برای هرگونه اقدام اساسی و پایدار با نگاه اخلاق مدارانه به زیست محیط، باید به هریک از این مبانی نگاه ویژه شود؛ زیرا می تواند به نگرش و رفتار اخلاقی انسان با طبیعت جهت دهد و در ارتباط مناسب، متعادل و پایدار او با طبیعت نقش بسزایی داشته باشد. به همین دلیل، در مقاله حاضر کوشش شده است به روش توصیفی تحلیلی، مبانی جهان شناختی اخلاق زیست محیطی با تمرکز بر اندیشه های دینی فلسفی ملاصدرا بررسی شود و نقش آن ها در نگاه اخلاقی به زیستگاه انسان تبیین گردد.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، محیط زیست ، ملاصدرا ، عین ربط و معشوق حق بودن جهان