حق دسترسی فراگیر و عادلانه زنان به امکانات ورزشی و تفریحات سالم

زمینه و هدف اوقات فراغت ضروریات زندگی مدرن به دلیل عدم تحرک و فعالیت کافی برای زنان است. وضعیت زندگی زنان بنا به دلایل پیشرفتهای صنعتی و الکترونیکی بسیار تغییر کرده است و از سوی دیگر توجه به حقوق زنان به علت فشار گروههای فمنیستی و گروههای مدافع حقوق زنان باعث شده است کنوانسیونهای متعددی در مورد حقوق زنان و حقوق فرهنگی و اجتماعی آنها تدوین شود.روش تحقیق این مطالعه با روش توصیفی و تحلیلی انجام پذیرفت و جمع آوری اطلاعات با استفاده از فیش برداری از کتابها، مقاله ها، منابع الکترونیکی و پایگاههای اینترنتی صورت انجام گرفت که در آن به بررسی فرآیند حق دسترسی فراگیر و عادلانه زنان به امکانات ورزشی و تفریحات سالم در ایران پرداخته شد.یافته ها: کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض برزنان بنا به دلایل مذهبی و اجتماعی ایران از سوی دولتمردان و فقهای ایرانی مورد پذیرش قرار نگرفته دولت ایران در تقابل با کنوانسیون مزبور سندی با عنوان منشور حقوق زنان را به تصویب رسانده است .در این منشور به حق دسترسی فراگیر و عادلانه زنان به امکانات و تفریحات سالم ورزشی فقط به طور مختصر اشاره شده است و این منشور حقوق ورزشی و تفریحی زنان را لازم الاجرا دانسته است هر چند که این منشور ضمانت اجرایی لازم برای حمایت از حقوق زنان ایرانی را ندارد.نتیجه گیری منشور حقوق زنان با بسیاری از مفاد قانون اساسی مغایرت دارد و متاسفانه با تمام پیشرفتها و تحولاتی که در زمینه تفریح و ورزش بانوان از لحاظ حقوقی و اجتماعی صورت گرفته اما هنوز عدالت حقوقی و اجتماعی در این مورد ممکن نیست و شاید دلیل این امر تفکر حاکم بر جامعه و نوع نگاه جامعه بر زن است که البته سهم قانونگذاران در عدم بستر سازی مناسب بیشتر است

کلیدواژه ها:

تفریح ، ورزش بانوان ، امکانات ورزشی ، حقوق زن