معرفی مدل جهت طراحی بهینه نقطه جداری گذاری و کاهش زمان حفاری در یکی از میادین جنوبی کشور

هدف اصلی طراحی و انتخاب صحیح نقاط جداریگذاری، انتخاب محلهای مناسبی است که در شرایط خاص هر چاه به طور ایمن و در عینحال اقتصادی، امکان حفاری تا افق های پایین یک چاه بهخصوص در عملیات اکتشافی را بدهد. انتخاب ناصحیح پاشنه ی لولهی جداری عالوه بر ایجاد مشکالت عدیده در حین حفاری، سبب عدم امکان حفاری تا عمقهای پایینی میشود. با توجه به اینکه در میدان مورد مطالعه، آزمایش های مستقیم اندازه گیری فشار شکست انجام نشده، در این مقاله ابتدا با استفاده از داده های میدانی و تخمین فشار شکست از روابط تجربی و آگاهی از شرایط زمین شناسی منطقه، نقاط جداریگذاری بهطور انتخاب صحیح میشود. سپس با معرفی مدلی جدید، در مورد طراحی بهینهی پاشنه بحث میشود. نشان داده شد که با استفاده از مدل معرفی شده در این مقاله و با انتخاب بهینهی نقطهی جداریگذاری برای حفرهی اینچ، زمان حفاری برای آن حفره تا حد قابل توجهی کاهش مییابد

کلیدواژه ها:

رشته ی جداری ، انتخاب نقطه ی جداری گذاری ، طراحی نقطه ی جداری گذاری ، فشار شکست