بررسی وضعیت مدیریت اوقات فراغت دانش آموزان دختر شهرستان باغملک

امروزه موضوع اوقات فراغت از چنان جایگاهی برخوردار است که برخی آن را به عنوان فرهنگ جامعه مطرح کرده اند، چراکه چگونگی استفاده از زمان ریشه در فرهنگ ها دارد. لذا این زمان می تواند فرصتی برای رشد فردی، افزایش آگاهی درباره سرگرمی ها، پی بردن به توانمندی ها و علائق، درک نیازهای جسمی و روحی و یا بالعکس زمانی برای تنزل فرهنگی و شخصیتی باشد. این تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی و ازنظر هدف کاربردی بود. جامعه ی آماری این تحقیق شامل کلیه ی دختران مقطع متوسطه شهرستان باغملک در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند. نمونه ی آماری این تحقیق از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و به صورت الکترونیکی پرسشنامه در اختیار آنان قرار گرفت. به منظور جمع آوری داده ها در مورد مدیریت اوقات فراغت دانش آموزان از پرسشنامه استاندارد وانگ و همکاران (۲۰۱۱)، استفاده شد برای پایایی پرسشنامه از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن ۸۹۹/۰ بود. داده ها با استفاده از آزمون های توصیفی و آزمون تی تک نمونه ای آزمون شد. نتایج تی تک نمونه ای نشان داد که میانگین بعد هدف گذاری و ارزیابی و نگرش نسبت به اوقات فراغت دارای وضعیت مطلوبی بود ولی میانگین تکنیک استفاده از اوقات فراغت یابی و برنامه ریزی مدیریت اوقات فراغت دختران دارای وضعیت نامطلوبی بود.بنابراین می توان گفت اگر برنامه ریزی صحیح مدیریت اوقات فراغت وجود داشته باشد، زمان فراغت به خدمت رشد و تعالی افراد به ویژه نوجوانان و جوانان درخواهد آمد؛ اما درصورتی که برنامه از پیش تعیین شده ای در نظر گرفته نشود، جز اتلاف وقت، اعتیاد به فضای مجازی، شکل گیری تفکرات منفی، بی حوصلگی، افت راندمان کاری، کاهش خلاقیت و بالاخره ناهنجاری و آسیب های اجتماعی پیامدی حاصل نخواهد شد. اساسا اگر اندیشه به سمت اهداف مثبت گرایش پیدا نکند به خمودی و نهایتا منفی گرایی می انجامد.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، دانش آموزان ، مدیریت اوقات فراغت ، نگرش