تحلیل و بررسی اسالیب اعتراض در قرآن

اسلوب اعتراض یکی از اسالیب گسترده قرآن کریم است و در گستره آن با شاکله ها و ساختارهای گوناگونی چون: تک جمله، شبهجمله، دو جمله، سه جمله و بیشتر آمده است و از نظر موارد کاربردی و اغراض و فوائد و روابط آن با پیام و اندیشه های اصلی و ازنظر جایگاه موقعیتی در ساختار کلام اصلی، گاهی در آغاز کلام و گاه در وسط و گاهی نیز در پایان آن به صورت اعتراض تذییلیقرار گرفته و دارای هزاران نکته و لطائف بلاغی، اعجاز بیانی، محتوایی و لفظی می باشد و بر اساس پژوهش و نقد و بررسی، بیشاز پانصد آیه از این اسلوب حجم بزرگی را از قرآن به خود اختصاص داده است. تاکنون هیچ نگارش مستقل و فراگیری پیرامون اینموضوع مهم سامان نیافته است، و بحث های پراکنده و جزئی هم که از نیمه های دوم قرن سوم آغاز شده، این موضوع مهم را بهعنوان یک اسلوب کلی و کلان ندیده اند. از این رو کشف نکته ها و لطائف بی شمار بلاغی و اعجاز بیانی آن در فهم مقاصد الله،حیاتی و سرنوشت ساز خواهد بود. بنابراین، نگارش نوشتاری که با یک نگرش کلان همه پرسش های پژوهشگران عرصه هایقرآنی را در این زمینه پاسخ دهد، یک امر ضروری و حیاتی است. نوشتار حاضر ضمن بررسی اجمالی عرصه های یاد شده، زمینههای تحقیقی آن را پیشنهاد می نماید.

کلیدواژه ها:

اسالیب ، اعتراض ، قرآن