بررسی تاثیرات توسعه پایدار شهری بر حاکمیت شهری

حکمروایی شهری به حفظ زیربناها و خدمات شهری می پردازد و فرآیندی سیاسی است که از طریق آن شهروندان و گروه های مختلف علایق خود را ابراز و اختلاف نظرهای خود را تعدیل می کنند و به توافق نظر می رسند و بر اساس حقوق و تعهدات قانونی خود عمل می کنند .هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیرات توسعه پایدار شهری بر حاکمیت شهری است. روش تحقیق کاربردی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، متخصصین امور شهری وکارکنان با سابقه مدیریتی شهرداری کاشمر در سال ۱۳۹۹ که تعداد آنها ۱۰۲نفر بودند. روش نمونه گیری تصادفی ساده و تعداد نمونه با استفاده از جدول مورگان ۸۱ نفر تعیین شد. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه و برای تحلیل اطلاعات از نرم افزار EXCEL و PLS Smart و SPSS استفاده شد. شاخص های برازش مدل در حد قابل قبولی است وکلیه مقادیر پایایی ترکیبی و ضریب آلفای کرونباخ بالای ۷/۰ بود . مقادیر میانگین واریانس های استخراجی تقریبا از مقدار ۵/۰ بالاتر بوده و روایی تشخیصی نیز با استفاده از شاخص فورنل و لارکر تایید گردید. نتایج آزمون فرضیات نشان داد که توسعه اقتصادی تاثیر مثبتی بر حاکمیت شهری ندارد  اما توسعه اجتماعی (۳۸۲/۰) و حفاظت از محیط زیست (۴۱۴/۰) تاثیر مثبت و معناداری بر حاکمیت شهری دارد. شهرداری ها و شورای شهر از طریق چارچوب توسعه پایدار شهری بهتر می توانند حاکمیت(حکمرانی)  شهری را محقق سازند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهری ، حفاظت از محیط زیست ، توسعه اقتصادی ، توسعه اجتماعی ، حاکمیت شهری