بررسی روشهای حذف آرسنیک در مقیاس صنعتی (مطالعه مورد شهرستان رفسنجان و بردسیر)

آرسنیک و ترکیبات به عنوان یکی از خطرناکترین آلاینده های منابع آب مطرح می شوند که منجر به بیماری های خطرناک شده و به عنوان یک مشکل اساسی در جوامع بشری مطرح است . تاکنون تحقیقات فراوانی برای کاهش و حذف آرسنیک و ترکیبات آن از آب آشامیدنی در نقاط مختلف دنیا توسط دانشمندان و محققین انجام شده و بر اساس نتایج آن، راهکارهای متنوعی پیشنهاد شده است که هر یک از آنها عملکردی متفاوت از خود نشان دادهاند. در این تحقیق سعی شده ضمن معرفی و شناخت اجمالی روش اسمز معکوس و جذب در حذف آرسنیک ، به مقایسه عملکردی این دو روش و ملاحظات موثر بر بکارگیری این تکنولوژی ها پرداخته شود. تکنولوژی های حذف آرسنیک در این مطالعه شامل گزینه های جذب سطحی و اسمز معکوس می باشد. نتایج حاصل نشان می دهد که با توجه به لزوم حداکثری حذف آرسنیک ، هر چند اسمز معکوس بهترین عملکرد را از خود نشان داده است و قادر است به تنهائی و در شرایط بهینه ، بیش از ۹۵ درصد آرسنیک و ترکیبات آن را حذف نماید، اقتصادی بودن روش جذب سطحی با استفاده از جاذب در مقیاس صنعتی منجر به پیشی گرفتن این روش در مقایسه با روش اسمز معکوس گردید. ضمن آنکه اصل توسعه پایدار و در نظر گرفتن مدیریت جامع حوزه آبخیز نیز نقش مهمی را در ارجحیت این روش ایفاد می کند.

کلیدواژه ها:

آرسنیک ، جذب سطحی ، جاذب ، اسمز معکوس ، توسعه پایدار ، حفظ محیط زیست