بررسی بقایای لیگنوسلولزی محصولات مورد استفاده و پتانسیل تولید بیواتانول در ایران

در ایران پتانسیل بزرگی از بقایای لیگنوسلولزی محصولات برای تولید بیواتانول وجود دارد که موجب می شود تا با استفاده از این بقایا، وابستگی به زغال سنگ و نفت کاهش یابد. در سال ۲۰۱۸ به ترتیب ۴۷ میلیون تن بقایای لیگنوسلولزی شامل ۴۱ میلیون تن بقایای لیگنوسلولزی مزرعه و ۶ میلیون تن بقایای لیگنوسلولزی پس از فرایند محاسبه شد. باقیمانده در مزرعه بیشترین نسبت (۳۶.۸۷ %) را نشان داد. از طرفی این میزان درصد بقایای مزرعه و پس از فرایند به ترتیب قادر به تولید ۹.۱۷ میلیارد لیتر و۳.۲ میلیاردلیتر بیواتانول در سال ۲۰۱۸ بوده است . بیشترین مقدار بقایای مزرعه کاه گندم ۳.۱۷ میلیون تن و پس از آن کاه ذرت ۳.۱۵ میلیون تن و کاه جو ۳۴.۴ میلیون تن رتبه ی یک تا سه و از بقایای پس از فرایند پوست پرتقال ۵۹.۱ میلیون تن ، پس از آن باگاس نیشکر ۵۳.۱ میلیون تن و چوب ذرت ۱.۱ میلیون تن رتبه ی یک تا سه را در ایران در سال ۲۰۱۸ به خود اختصاص دادهاند. بیشترین میزان مربوط به استان خوزستان ۳۶.۶ میلیون تن و پس از آن استان فارس ۹.۳ میلیون تن بوده است . تراکم بالای بقایا در ناحیه ۴ شامل استانهای شرقی ایران و پس از آن ناحیه ۱ شامل استانهای شمالی ایران در سال ۲۰۱۸ دیده شد.

کلیدواژه ها:

بیوانرژی ، بیواتانول ، سوخت زیستی ، سلولز.