اثربخشی بازی درمانی بر توانایی حل مسئله دانش آموزان متوسطه اول

هدف اصلی از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی بازی درمانی بر توانایی حل مسئله دانش آموزان متوسطه اول بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان متوسطه اول شهر رشت در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. به صورت در دسترس انتخاب شده است، تعداد ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که ۱۵ نفر به صورت تصادفی در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه حل مسئله بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که که میانگین نمرات توانایی حل مسئله دانش آموزان در پس آزمون گروه آزمایش نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین نتایج نشان داد بازی درمانی بر توانایی حل مسئله دانش آموزان متوسطه اول تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، توانایی حل مسئله ، دانش آموزان متوسطه اول.