تفکر انتقادی و روش های پرورش تفکر نقادانه در دانش آموزان و معلمان

تفکر انتقادی فرایندی است که از لحاظ فکری به صورت فعال و ماهرانه برای مفهوم سازی ، کاربرد، تجزیه و تحلیل و یا ارزیابی اطلاعات جمع آوری شده یا ایجاد شده توسط مشاهده، تجربه ، تامل و استدلال یا ارتباطات، به عنوان راهنمایی برای اعتقاد و عمل تعریف می شود. فردی که دارای تفکر نقادانه است در ابتدا به هر عنصر اطلاعاتی که به او عرضه می شود شک می کند ولی وقتی با استفاده از فرایند تفکر نقادانه تمامی اطلاعات غلط را شناسایی کرد، هیچ حساسیتی به پذیرفتن اطلاعات صحیح نخواهد داشت . دققای فرق یک فردی که تفکر نقاد دارد با افراد لجوجی که همیشه ساز مخالف می زنند در این قسمت نهفته است . فردی که دارای مهارت تفکر نقادانه است نه به سرعت رد شدن یک موضوع را می پذیرد و نه در صورت تایید شدن صحت موضوع در پذیرش آن مقاومت می کند.بنابراین برای آنکه در آینده افرادی توانمند و دارای آزادی اندیشه و خلاق داشته باشیم باید آنها را از همان کودکی پرورش دهیم . بنابراین مدارس باید به جای انتقال معلومات و ایجاد محیط های خشک انضباطی که فقط باز تولید دانش را می طلبد، شرایطی را فراهم کنند تا دانش آموزان در تلاش ذهنی برای حل مسائل (تفکر) بتوانند درباره صحت و اعتبار و ارزش اطلاعات و استدلال های ارائه شده داوری کرده و حقایق را از عقاید و سفسطه در استدلال را تشخیص دهند تا قادر به گرفتن تصمیم های منطقی (تفکر انتقادی ) باشند. به خصوص در عصر حاضر که با انبوهی از اطلاعات گمراه کننده، تبلیغات تجاری و ... روبه رو هستیم . نتایج مطالعه کتب و مرور تحقیقات پیشین نشان داد؛ در سایه ایمان و عقل و اندیشه می توان به مدارج عالی انسانیت رسید. مربیان باید تفکر مستقل را پرورش دهند. مهارت های آنان را سازماندهی کنند و در مسیر حل مسئله آن ها را هدایت کنند و تحلیل نتایج را به آنان بیاموزند. چرا که با افزایش تفکر انتقادی می توان زمینه رشد جامعه انسانی را فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

تفکر انتقادی ، دانش آموزان ، یادگیری ، مدارس