اثربخشی طرحواره درمانی بر افزایش سلامت روان دانش آموزان دوره دوم ابتدایی منطقه بندپی شرقی بابل

زمینه و هدف:هدف پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی طرحواره درمانی بر افزایش سلامت روان دانش آموزان دوره دوم ابتدایی منطقه بندپی شرقی بابل در سال تحصیلی۱۴۰۰-۱۴۰۱است.روش بررسی :جامعه آماری این پژوهش راکلیه دانش آموزان دوره دوم ابتدایی منطقه بندپی شرقی بابل در سال تحصیلی-۱۴۰۱ ۱۴۰۰تشکیل می دهد.نمونه این پژوهش برابر یک بررسی آزمایشی واجرای پرسشنامه یانگ ۶۰ نفر از این دانش آموزان که دارای طرحواره های ناسازگار بالایی بودند انتخاب وبه طور تصادفی در دو گروه جایگزین شدند ۳۰)نفرآزمایش و۳۰نفر کنترل).سپس جلسات طرحواره درمانی به تعداد ۱۲ جلسه به صورت گروه درمانی هفتگی ۹۰دقیقه بمدت سه ماه برگزار شد. بعد از اجرای جلسات داده های جمع آوری شده مورد تحلیل قرار گرفت.برای تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس استفاده شده است.ابزار این پژوهش ،شامل فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (SQ-SF) وهمچنین ۱۲جلسه طرحواره درمانی به صورت درمان گروهی است.یافته ها:نتایج پژوهش نشان داد ،با بدست آوردن میانگین نمرات قبل وبعد از مداخله در دو گروه آزمایش وکنترل نتایج نشان داد که طرحواره درمانی در افزایش سلامت روان دانش آموزان دوره دوم ابتدایی منطقه بندپی شرقی بابلومعنی داری آن درسطح(P<./.۵ )،می توان چنین استنباط نمود که بین دو گروه از نظر افزایش سلامت روان ،تفاوت معنا داری وجود دارد.بحث و نتیجه گیری:نتایج ،حاکی از وجود تفاوت معنی داری بین سازگاری وافزایش سلامت روان دانش آموزان دوره دوم ابتدایی منطقه بندپی شرقی بابل با استفاده از طرحواره درمانی دردانش آموزان ناسازگار بود یعنی طرحواره درمانی، سلامت روان دانش آموزان دوره دوم ابتدایی منطقه بندپی شرقی بابل را افزایش می دهد. یافته های این پژوهش پیشنهاد می کند که دانش آموزان با طرحواره های ناسازگاردرآموزش وپرورشهای دیگر شناسایی واز طریق مداخلات روانشناختی از قبیل طرحواره درمانی درمان شوند.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، طرحواره های ناسازگار ، سلامت روان ، دانش آموزان دوره دوم ابتدایی منطقه بندپی شرقی بابل