میزان اعتماد به نفس دانشجویان دندان پزشکی در انجام درمان ریشه در دانشکده دندان پزشکی رفسنجان

مقدمه: احساس اطمینان دانشجویان دندان پزشکی یکی از عوامل اثرگذار بر موفقیت آموزش اندودنتتیکس می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین میزان احساس اطمینان دانشجویان دندان پزشکی در درمان ریشه در دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال ۱۴۰۰ طراحی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه ی مقطعی، پرسش نامه ای شامل اطلاعات دموگرافیک، تجربه ی اندودنتیکس، نگرش در رابطه با احساس اطمینان در مراحل مختلف درمان ریشه و همچنین پیشنهناد ها جهت بهبود کیفیت آموزشی ا ندودنتیکس همراه با پرسش نامه ی اعتماد به نفس عمومی بین ۵۴ دانشجوی سال پنجم و ششم توزیع شد. داده های جمع آوری شده توسط آزمون های Pearson, t-test و ANOVA مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند (α=۰/۰۵). یافته ها: از تمام ۴۹ دانشجو، ۲۴/۵ درصد اولین درمان ریشه را سخت عنوان کردند. کمترین نمره ی میانگین اطمینان برای پیدا کردن تمام کانال های موجود در دندان هایی با چند کانال، تهیه ی ح فره ی دسترسی و نحوه ی صحیح مدیریت مشکلات ناشی از درمان ریشه گزارش شد. میانگین نمره ی کل اطمینان بین دانشجویان سال های پنجم و ششم، تفاوت معنی داری نداشت (p value=۰/۶۴۸). همچنین ارتباطی میان اعتماد به نفس عمومی و سطح اطمینان دانشجویان نیز دیده نشد (p value=۰/۳۷۲). همچنین سطح اطمینان دانشجویان با سن، درجه ی سختی درمان کانال ریشه و تعداد درمان کانال ریشه، ارتباط معنی داری نشان نداد (p value=۰/۰۵). نتیجه گیری: دانشجویان در برخی مراحل درمان ریشه مانند پیدا کردن تمام کانال های موجود در دندان هایی با چند کانال، نحوه ی صحیح مدیریت مشکلات ناشی از درمان ریشه و تهیه ی حفره ی دسترسی اعتماد به نفس پایین تری داشتند. بنابراین آموزش ا ندودنتیکس می تواند با افزایش جلسات بالینی و استفاده از پیشرفت های اخیر اندودنتیکس بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

احساس اطمینان ، دانشجویان دندان پزشکی ، درمان ریشه ، آموزش