بررسی تاثیر روش تدریس آزمایشگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی در درس علوم تجربی

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش آزمایشگاهی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی در درسعلوم تجربی در سال تحصیلی ۹۶-۹۷صورت گرفت. از میان دانش آموزان دختر پایه ششم که در سال تحصیلی -۱۳۹۷ ۱۳۹۶ مشغول به کار بودند تعداد ۱۳۰ نفر بر اساس جدول مورگان و کرجسی به عنوان نمونه انتخاب گردید. روش تحقیقدر این پژوهش با توجه به هدف کاربردی، از نظر گردآوری داده ها میدانی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی وتصادفی ساده می باشد. از دو پرسشنامه روش تدریس آزمایشگاهی و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. ضریب پایایی پرسشنامه روش تدریس آزمایشگاهی (%۸۱) و پرسشنامه پیشرفت تحصیلی((%۸۲ می باشد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده از رگرسیون استفاده شده است. پس از تجزیه و تحلیل پرسشنامه نتایج ذیل بدست آمده است: که روش تدریس آزمایشگاهی به عنوان متغیر قوی برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش اموزان مدارس ابتدایی به شمار می آید همچنین روش تدریس به عنوان پیش بینی کننده قوی برای مولفه های پیشرفت تحصیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، آزمایشگاهی ، پیشرفت تحصیلی و دانش آموزان ششم ابتدایی شهرستان