محصولات تغییر ژنتیکی یافته و امنیت غذایی

طی قرنهای گذشته، بقای بشریت با پیشرفت در زمینه خوراک و فناوری های وابسته بدان تضمینگردید. بیوتکنولوژی با فناوری ژنوم و تولید محصولات تغییرژنتیکی یافته و داروهای نوترکیب از جملهعلوم درحال پیشرفت و مهم به شمار می رود که مخصوصا در سال های اخیر از سوی برخی جهت جبرانقحطی و گرسنگی جهانی پیشنهاد می گردد. مقاله حاضر که به روش توصیفی تحلیلی سامان یافته است با هدف بررسی سهم تراریخته در امنیت غذایی و در دسترس بودن غذای کافی در همه زمان ها درکشورمان، بر قوانین موجود و اصول حقوقی پرکاربرد در عرصه تراریخته مروری نموده است. همچنین بهاین پرسش پاسخ می دهد که آیا صرف موجود و در دسترس بودن غذا در همه زمانها برای همه مردممیتواند دلیل خوبی برای ترویج محصولات ناشی از تغییر ژنتیکی که حاوی موجودات زندهتغییرژنتیکی یافته در محصول نهایی هستند و با برچسب گذاری از سایر محصولات تفکیک می گردند،باشد؟ یافته های پژوهش بیانگر آناست که اگرچه دسترسی همیشگی به غذای کافی برای زندگی سالم مارا ناگزیر از به کارگیری فناوری در کشت و تولید محصولات سالم می نماید؛ لکن این امر نمی تواند عاملیبرای توجیه کشت و عرضه روزافزون محصولات تراریخته برای رفع میزان گرسنگی در کشورمان باشد،چراکه علاوه بر اصل احتیاط و لزوم تطابق با شرایط مجاز مصرف تراریخته ها، توجه به حفظ کیفیت غذا وتاکید بر حفظ رژیم غذایی سالم و بی خطر و مطمئن مندرج در تعریف امنیت غذایی از اهمیت خاصیبرخوردار است که بهنظر می رسد این مهم با ترویج این محصولات و درمعرض آسیب های احتمالی آنقرارگرفتن تناسبی ندارد. لذا ترویج تولید محصولات سالم و ارگانیک جهت نیل به اهدافی که در دسترسیبه غذا مدنظر است، مطلوب می باشد

کلیدواژه ها:

امنیت غذایی ، محصولات تغییر ژنتیکی یافته ، اصل احتیاط .