تصویرسازی و مضمون آفرینی در اشعار فرخی یزدی با تکیه بر وام واژه های غربی

تصویر در کلام ادبی حاصل عاطفه و تجربه ذهنی شاعر یا نویسنده و وسیله ای برای انتقال این تجربه به دیگران است. ذهن شاعر یا نویسنده به یاری نیروی تخیل ارتباط هایی تازه بین انسان و طبیعت و اشیای اطراف او کشف می کند و این کشف به وسیله تصویرهایی که ساخته ذهن و حاصل تصرف او در مفاهیم عادی زندگی است، به خواننده منتقل می شود. تصویر، جوهر اصلی. شعر به شمار می آید. اهمیت تصویرسازی به ویژه در شعر تا جایی است که بسیاری از منتقدان از طریق توجه به خوشه های تصویری یعنی استعاره ها و تشبیهات تکرارشونده در آثار شاعران، به تجزیه و تحلیل آثار آنان پرداخته اند. روش انجام این پژوهش، توصیفی-تحلیلی است. از نتایج پژوهش: مضامین و تصویرسازی های موجود در شعر فرخی یزدی، فقط به صورت: کنایه و استعاره کاربرد داشته است. واژگان غربی بکار رفته در دیوان فرخی عبارتند از: آژان، پلتیک، پاگون، فابریک، کودتا، کابینه، لیدر، لرد. کاربرد این واژگان و اصطلاحات، گاه در معنای اصلی خود بیان شده و گاهی در معانی اصطلاحی آمده است.

کلیدواژه ها:

فرخی یزدی ، مضمون آفرینی ، تصویرسازی ، وام واژه غربی.