تاملی بر عوامل افزایش سن ازدواج جوانان (مطالعه موردی: دیدگاه دانشجویان دانشگاه پیام نور بهشهر)

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل افزایش سن ازدواج جوانان از دیدگاه دانشجویان دانشگاه پیام نور بهشهر بوده است.روش این تحقیق، توصیفی از نوع هم بستگی جمعیت مورد مطالعه پژوهش حاضر، کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل در رشته علوم اجتماعی در سال تحصیلی ۹۲۱۳۹۱ بود که تعداد آن ها ۳۷۳ نفر بوده می باشد که از بین آن ها ۱۸۱ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. این پرسش نامه دارای ۳۰ سوال در مقیاس ۵ درجه ای لیکرت بود که برای بررسی روایی پرسش نامه از دیدگاه های استادان و برای سنجش پایایی، از روش آلفای کرانباخ استفاده گردید، ضریب به دست آمده برای پرسش نامه تحقیق مورد نظر با تعداد ۳۰ آزمودنی و ۲۵ گویه یا سوال، (۹۲/۰=α( است که نشان دهنده ی اعتبار بالای پرسش نامه بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار در دو سطح توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب هم بستگی پیرسون، آزمون t، رگرسیون چند متغیره) استفاده شده است. یافته های این پژوهش حاکی از آن بود که بین افزایش سن ازدواج با متغیرهای تحصیلات، نگرش فرامادی به ازدواج، اعتقاد به هزینه فرصت، عوامل اجتماعی، عوامل فرهنگی و عوامل اقتصادی رابطه معناداری وجود دارد و همچنین بین دیدگاه های دانشجویان به تفکیک جنس و وضیعت تاهل، تفاوت معناداری وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

ازدواج ، تحصیلات ، نگرش فرا مادی ، اعتقاد به هزینه فرصت ، عوامل اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی