اثربخشی معنا درمانی به شیوه ی گروهی در افسردگی بیماران مولتی پل اسکلروزیس (ام.اس.)

هدف این پژوهش کاهش افسردگی افراد دچار به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام.اس.) به شیوه ی معنا درمانی گروهی است. پایه ی نظری این بررسی معنی درمانی فرانکل است. فرانکل بر این باور است انسان وقتی با وضعی تغییر ناپذیر روبروست، مانند بیماری درمان ناپذیر این فرصت را یافته است که به عالی ترین و ژرف ترین معنای زندگی دست یابد. مفهوم های بنیادین این نظریه: معنی جویی، معنای زندگی، آزادی و مسئولیت، معنای عشق، معنای رنج، معنای مرگ، و حضور خدا در ناخودآگاه است. پیشینه ی پژوهش های انجام شده در این زمینه، گویای سودمندی این دو شیوه در کاهش افسردگی بیماران جسمی بوده است. برای آزمون اثربخشی این شیوه در کاهش میزان افسردگی، بیست و چهار نفر از بیماران ام.اس. برگزیده شدند و به شیوه ی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در نشست های گروهی معنی درمانی شرکت کردند و گروه کنترل از فرایند درمان دور نگه داشته شدند. میزان افسردگی هر دو گروه به وسیله ی پرسشنامه ی افسردگی بک، سه بار (پیش آزمون، پس آزمون، و آزمون پیگیری) سنجش شد. برایند این پژوهش افزون بر تایید چارچوب نظری، گویای اثر بخشی معنی دار گروه درمانی به شیوه ی معنی درمانی در کاهش افسردگی بیماران ام.اس. است. بر اساس این پژوهش پیشنهاد می شود برای کاهش افسردگی بیماران ام.اس. چندگانه از مشاوره ی گروهی به شیوه ی معنادرمانی بهره گرفته شود

کلیدواژه ها:

افسردگی ، بیماری مولتی پل اسکلروزیس ، معنی درمانی گروهی