گزارشی از بیست و نهمین کنگره انجمن بین المللی برای پیشگیری از خودکشی

سخن سردبیر Editorial مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان دوره شانزدهم، شهریور ۱۳۹۶، ۴۹۲-۴۹۱     گزارشی از بیست و نهمین کنگره انجمن بین المللی برای پیشگیری از خودکشی   A Report from the ۲۹th World Congress of the International Association for Suicide Prevention (Iasp) محسن رضائیان[۱]،[۲]   بیست و نهمین کنگره انجمن بین المللی برای پیشگیری از خودکشی از تاریخ ۱۸ تا ۲۲ ژولای سال ۲۰۱۷ میلادی برابر با ۲۷ تا ۳۱ تیر ماه سال ۱۳۹۶ هجری خورشیدی در شهر کوچینگ Kuching ایالت ساراوک Sarawak کشوری مالزی Malaysia برگزار گردید. این کنگره که همزمان با بیست و یکمین کنفرانس مالزیایی طب روانپزشکیMalaysian Conference on Psychological Medicine (MCPM) The ۲۱st برگزار می گردید، شاهد مشارکت بیش از ۶۰۰ شرکت کننده از پنجاه کشور جهان بود. روز اول کنگره به برگزاری شش کارگاه پیرامون جنبه های گوناگون رفتار خودکشی (Suicidal behavior) اختصاص داشت. برنامه اصلی کارگاه از روز دوم با مراسم افتتاحیه و سخنرانی های کلیدی تعدادی از شرکت کنندگان آغاز گردید. در برنامه افتتاحیه دکتر منیم Maniam رئیس کنگره از کشور میزبان و پروفسور آرنسمن Arensman پرزیدنت انجمن بین المللی پیشگیری از خودکشی همراه با رئیس الوزرا Chief Minister ایالت سارواک به شرکت کنندگان خوشامد گفتند. پس از آن برنامه با سخنرانی های کلیدی، سمپوزیوم ها Symposiums، و کارگاه های Workshops گوناگون به کار خود ادامه داد. اینجانب افتخار آن را داشتم که به عنوان نماینده ای از ایران در روز اول و در سمپوزیوم خودکشی در زنان مسلمان Suicide in Muslim Women به ارائه نقطه نظر اخیرا چاپ شده خود تحت عنوان کمربند جغرافیایی خودسوزی [۱] بپردازم. بر اساس شواهد موجود، اینگونه به نظر می رسد که ایده خودسوزی ابتدا در کشور هندوستان شکل گرفته [۲] و سپس به راه های مختلف [۳] به کشورهای همجوار مسلمان به ویژه افغانستان و پاکستان و سپس به ایران و عراق رسیده است. شواهد موجود، همچنین نشان می دهد که امروزه در بخش هایی از این کشورهای مسلمان، خودسوزی در بین زنان جوان تازه ازدواج کرده از فراوانی نسبتا بالایی برخوردار می باشد [۶-۴]. با توجه به مخالفت علنی دین مبین اسلام با خودکشی [۷] تدوین استراتژی های صحیح و جامع برای پیشگیری از خودسوزی در زنان مسلمان بسیار ضروری است. همچنین، در روز دوم و در کارگاه استراتژی های ملی برای پیشگیری از خودکشی National Strategies for Suicide Prevention به ارائه سیمای خودکشی در ایران و بحث پیرامون نقاط قوت و چالش برانگیز در تدوین استراتژی ملی برای پیشگیری از خودکشی در ایران پرداختم. خوشبختانه، نظام نسبتا جامع و در حال رشد جمع آوری داده های مربوط به پیشگیری از خودکشی در ایران مورد توجه همکاران انجمن بین المللی پیشگیری از خودکشی و مقامات سازمان جهانی بهداشت The World Health Organization قرار گرفته است. همه آنها کشور ایران را از جمله کشورهای پیشرو در منطقه مدیترانه شرقی سازمان جهانی بهداشت می دانند که قابلیت تدوین یک استراتژی ملی برای پیشگیری از خودکشی را دارد. یکی از نقاط قوت چنین برنامه ای وجود دانشگاه های علوم پزشکی و شبکه های بهداشت و درمان نسبتا جامعی است که تقریبا تمام جمعیت را تحت پوشش خود دارد. همچنین، وجود جمعیت علمی ایرانی پیشگیری از خودکشی The Iranian Scientific Society for Suicide Prevention (ISSSP) یکی دیگر از نقاط قوت تدوین استراتژی ملی برای پیشگیری از خودکشی در ایران می باشد. از اخبار مهم این کنگره تغییر رئیس انجمن بین المللی پیشگیری از خودکشی بود. پروفسور آرنسمن از کشور ایرلند پس از چهار سال عهده داری این سمت، جای خود را به پروفسور خان Khan از کشور پاکستان داد. خوشبختانه هر دوی این همکاران در ماه ژانویه امسال از برنامه های پیشگیری از خودکشی کشور ایران بازدید کرده و تحت تاثیر نقاط قوت موجود در این برنامه ها که در سطور پیشین به آن اشاره شد، قرار گرفته اند. براساس این بازدید که به درخواست سازمان جهانی بهداشت صورت پذیرفت تدوین استراتژی ملی پیشگیری از خودکشی در ایران مورد حمایت سازمان جهانی بهداشت و انجمن بین المللی پیشگیری از خودکشی قرار گرفته است. امید است که این استراتژی ملی با نهایت دقت تدوین و منجر به کاهش خودکشی در ایران گردد.     References [۱] Rezaeian M. The geographical belt of self-immolation. Burns ۲۰۱۷; ۴۳(۱): ۲۴۵-۶. [۲] Rezaeian M. Death by burning in Indian women. Burns ۲۰۱۴; ۴۰(۸): ۱۸۱۶-۷. [۳] Rezaeian M. Self-immolation: The literacy history between India and Iran. Iran J Psychiatry Behav Sci ۲۰۱۵; ۹(۴): e۱۵۸۱. [۴] Rezaeian M. Epidemiology of self-immolation. Burns ۲۰۱۳; ۳۹(۱): ۱۸۴-۶. [۵] Rezaeian M. Suicide among young Middle Eastern Muslim females: The perspective of an Iranian epidemiologist. Crisis ۲۰۱۰; ۳۱: ۳۶-۴۲. [۶] Campbell EA, Guiao IZ. Muslim culture and female self-immolation: implications for global women's health research and practice. Health Care Women Int ۲۰۰۴; ۲۵(۹): ۷۸۲-۹۳. [۷] Rezaeian M. Islam and suicide: a short personal communication. OMEGA ۲۰۰۸-۲۰۰۹; ۵۸ :۷۷-۸۵.     [۱]- استاد گروه آموزشی اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران     تلفن: [phone]، دورنگار: ۳۱۳۱۵۱۲۳-۰۳۴، پست الکترونیکی: moeygmr۲@yahoo.co.uk [۲]- استاد مرکز تحقیقات محیط کار، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران

کلیدواژه ها:

Report ، ۲۹th World Congress of the International Association for Suicide Prevention ، گزارش ، بیست و نهمین کنگره انجمن بین المللی برای پیشگیری از خودکشی