بررسی تنوع ژنتیکی توده های گیاه سنگینک (Lathyrus sativus L.) ایران از لحاظ صفات زراعی و پروتئین های ذخیره ای دانه

با توجه به کاهش تعداد گونه­های زراعی  قابل  دسترس برای اصلاح کنندگان نباتات ، بررسی گیاهان زراعی غیر مشهور مانند  گیاه سنگینک (Lathyrus sativus ) ضروری به نظر می­رسد. در این تحقیق به منظور بررسی تنوع صفات زراعی و ریخت­شناختی بین توده­های بومی سنگینک ایران ، ۲۶ توده در قالب یک طرح حجیم شده به صورت بلوک­های کامل تصادفی با پنج تکرار و سه شاهد در مزرعه کاشته شدند. صفات زمان رسیدگی، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، بیوماس خشک­، وزن صد دانه و عملکرد دانه در بوته مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه­های آماری داده­ها  نشان داد که بین توده­ها از لحاظ صفات زراعی اختلاف معنی­داری وجود دارد.  در این آزمایش ، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته و وزن هزار دانه، همبستگی بالایی را با عملکرد دانه در بوته داشتند. تجزیه کلاستر توده­ها بر اساس صفات زراعی  به روش UPGMA، توده­های مورد مطالعه را به سه گروه جدا گانه تقسیم نمود : الف) توده­های تبریز۱و۲­، ب) توده  اراک -۲۴۶ و ج)  سایر توده­ها. تنوع پروتئین­های کل ذخیره­ای دانه در این ۲۶ توده سنگینک و دو گونهLathyrus cicer  و L. ochrus با استفاده ازروش الکتروفورز SDS-PAGE مورد مطالعه قرار گرفت و در مجموع تعداد ۱۹ نوار پروتئینی برای آن­ها تشخیص داده شد. تجزیه کلاستر توده­ها و گونه­ها بر اساس وجود و عدم وجود نوارهای پروتئینی به روش UPGMA وبا  معیار فاصله ضریب تطابق ساده توانست توده سنگینک تبریز و دو گونه دیگر را از بقیه توده­ها تفکیک نماید وسایر  توده­ها در یک خوشه  جداگانه  قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

پروتئین های ذخیره ای دانه ، تنوع ژنتیکی ، سنگینک ، Lathyrus