مدلسازی عددی پایداری شیب خاک مسئله دار شهرستان پلدختر

اختلاط عمیق خاک یکی از روش های بهبود خاک های ریزدانه و تثبیت آنها با افزودن مصالح مناسب مانند آهک و سیمان است. عبارت اختلاط خاک در عمق به روشی اطلاق می گردد که در آن مواد پایدارکننده ای نظیر سیمان یا آهک با استفاده از یک حفار با محور توخالی به صورت مکانیکی با خاک مخلوط می شود. فرآیند اختلاط خاک موجب تولید ستون یکنواختی با پهنای ثابت از خاک و ماده افزودنی میگردد که علاوه بر آن مواد افزودنی علاوه بر بهبود خصوصیات خمیری خاک های ریزدانه، باعث افزایش مقاومت آن نیز می شود. در خاک های ماسه ای نیز تثبیت خاک باعث افزایش مقاومت آن در برابر روانگرایی می شود. لذا می توان گفت امروزه از روش های بهسازی به طور گسترده ای در جهان استفاده می شود. روش اختلاط عمیق ازجمله روش های بهسازی خاک است که امروزه مورد توجه ویژه بسیاری از مهندسین قرارگرفته است .در این تحقیق با هدف بررسی تاثیر اختلاط عمیق و همچنین تاثیر جانمایی ستون های اختلاط عمیق و بررسی کارایی آنها با توجه به دو معیار جابجایی و ضریب اطمینان در نرم افزار پلکسیس به تحقیق بر روی بهترین عملکرد این ستون ها در خاک رمبنده پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که بهترین عملکرد ستون اختلاط عمیق مربوط به حالتی است که ستون اختلاط در فاصله ۴ متری از بر ستون و در دامنه شیروانی قرار گیرد و با توجه به توجیه اقتصادی عملکرد ستونهایی بافاصله ۱ متر و قطر ۵ / ۰ متر کاملا پاسخگوی پایداری شیروانی مدل شده می باشد.

کلیدواژه ها:

اختلاط عمیق ، پلکسیس ، خاک رمبنده ، شیروانی خاکی