تحلیلی بر مفاهیم نظری هستی شناسی در معماری با نگاهی بر اندیشه های ملاصدرا و هایدگر

فراهم نمودن امکان درک مسیر تولید پدیده ها از ایده ها به صورت پدیدارشناسانه، تناسب با نظریات و مبانی جامع هستی شناسی که به دنبال شناخت بی واسطه و مستقیم پدیده ها از طریق هستی شان در معماری امری ضروری است و به عنوان یک نظریه محتوایی و همسو با واقعیت های عینی و به دور از انتزاعات علمی قرار می گیرد ، از همین جهت این مقاله بر آن است تا یکسرینظم های هم ارز و مشابه در فرآیند پدیدارسازی محصول هنری از ایده، در حوزه ی هستی شناسی و پدیدارشناسی در جهت قیاس دو رویکرد ارزش ملاصدرا و هایدگر برقرار کند که تناسب و تناظر شایسته مابین مبانی نظری و آنچه در عمل و تجربه در فرآیند طراحی به صورت فراگیر انجام می شود را ردیابی کند . مقاله دو هدف را به دنبال دارد هدف اول این مقاله " تبیین مفاهیم نظری هستی شناسی در معماری " می باشد و جهت دستیابی به این هدف متکی بر مبانی منطقی تحقیقات کیفی و براساس رویکرد تفسیری و استراتژی استفهامی و با روش تحلیل محتوای کیفی جهت دار و روش تحقیق مبتنی بر زمینه انجام شده است و هدف دوم مقاله ردیابی" نظم های هم ارز ومشابه و وجه تمایز در فرآیند پدیدارسازی محصول هنری از اندیشه های ملاصدرا و هایدگر" از روش تطبیقی (روش مقایسه موارد مشابه ) و روش استدلال منطقی استفاده شده است و در این مرحله بررسی مبانی اندیشه ، مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و استدلال منطقی مبنای توصیف ، تحلیل تفسیر رویکرد و تبیین و دسته بندی مبانی نظری است که در هر مرحله کد گذاری و محور انتخابی باز کاوی و تجزیه تحلیل شده اند . وابسته به اهداف پژوهش این مقاله در مسیر توصیفی - تحلیلی قرار گرفته و با توجه به ماهیت آن ها در دسته پژوهش های توسعه ای قرار دارد.

کلیدواژه ها:

هستی شناسی در معماری ، مفاهیم نظری معماری ، ملاصدرا ، هایدگر