اثر همزمان مسدود شدن حفرات و سخت شدن زنجیره های پلیمری در مدل بروگمن برای پیش بینی تراوایی غشا ماتریس آمیخته

غشا ماتریس آمیخته نسل نوینی از غشاها هستند که از ترکیب غشاهای پلیمری و سرامیکی ساخته می شونداین غشاها از قیمت کمتری نسبت به غشا سرامیکی و مقاومت حرارتی بیشتری نسبت به غشا پلیمری برخوردارهستند درغشاهای پلیمری با افزایش تراوایی، انتخاب پذیری آنهیا کیاهش یافتیه کیه ایین متیدودیت در غشا ماتریس آمیخته وجود ندارد و غشا همزمان می تواند از تراوایی و انتخاب پذیری مناسبی برخوردار باشد تراواییغشا ماتریس آمیخته تابع تراوایی پلیمر، تراوایی پرکن )ذرات غیرآلی( و درصد حجمیی پیرکن در بسیتر پلیمر می باشد مدل های ریاضی مختلفی برای پیش بینی تراوایی غشا ماتریس آمیخته مورد استفاده قرار گرفتیه است)مانند مدل مکسول، بروگمن، پال و (، اما پیش بینی این مدل ها تا حدودی از مقادیر تجربی فاصیله دارد که علت آن پدیده های نامطلوبی هستند که هنگام ساخت غشا، در آن رخ می دهد مانند سخت شیدن زنجییره هایپلیمری و مسدود شدن حفرات پرکن این پدیده ها باعث کاهش کارایی غشا می شوند و تراوایی آن را بیه شدت کاهش می دهند در این تتقیق سعی شده است که اثر سخت شدن زنجیره های پلیمری و مسدود شدن حفرات در مدل بروگمن در نظر گرفته شود و نتایج مدل اصلاح شده با داده های تجربی مقایسه شود

کلیدواژه ها:

تراوایی غشا ، مدل بروگمن ، سخت شدن زنجیره های پلیمری ، مسدود شدن حفرات