آموزش ابتدایی و سواد رسانه ای

هدف این پژوهش بررسی آموزش ابتدایی و سواد رسانه ای است. سواد رسانه ای، یک فرآیند آموزشی مادام العمر، یک جنبش عملی اجتناب ناپذیر است که در درجه اول هم برای معمان و هم دانش آموزان و به طور کلی برای همه شهروندان وجود دارد و در ایجاد و توسعه فضای دموکراتیک، حضور شهروندان آگاه، فعال و مشارکت کننده در تفسیر پیام های دیداری و شنیداری و چندرسانه ای و نیز درک این پیام ها با نگاهی انتقادی ارزش پیدا می کند. روش این پژوهش کیفی تحلیلی است. این پژوهش به دنبال بررسی سوالاتی از جمله این که جایگاه آموزش سواد رسانه ای در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش به چه صورت است؟ پیامدهای آموزش سواد رسانه ای در مدارس ابتدایی چگونه است؟ آموزش سواد رسانه ای به دانش آموزان ابتدایی چه ضرورتی دارد؟ آموزش سواد رسانه ای چه نقشی در برنامه درسی و معلمان ابتدایی ایفا می کند؟ مهم ترین چالش و آسیب های آموزش سواد رسانه ای در مدارس چیست؟ می باشد. نتایج بیانگر آن است که ضرورت دارد آموزش سواد رسانه ای از سال های آغازین یادگیری که ذهن کودک سفید و پاکیزه است شکل بگیرد همان طور که در کشورهای پیشرفته جهان انجام می شود اما سنین آموزش سواد رسانه ای در کشور ما به تناسب الگوهای برنامه درسی، دیدگاه های طراحان و برنامه ریزان درسی، عدم مهارت و آموزش معلمان مقطع ابتدایی، نبودن یک واحد درسی مستقل به منظور آموزش سواد رسانه ای، زیرساخت های آموزشی و سیاست های نظام آموزشی چندان مورد توجه واقع نشده است.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، سواد رسانه ای ، دانش آموزان.