بررسی شاخص های رضایت مندی شهروندان از امکانات رفاهی پارک ها و فضاهای سبز شهر تهران با استفاده از روش تاپسیس و تجزیه خوشه ای

زمینه و هدف: با افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی، انسانها به تدریج از طبیعت دور شده و تراکم بیش ازحد جمعیت و ایجاد محیط های انسان ساخت، نیازهای زیست محیطی، جسمی و روحی انسان را بیشتر بروز داده است. برای رفع این نیازها، انسان شهرنشین اقدام به ایجاد پارکها در داخل شهرها کرده است. هدف تحقیق حاضر اولویت بندی شاخص­های رضایت مندی شهروندان از پارک­ها و فضاهای سبز شهری با استفاده از مدل تاپسیس در پارک­های شهر تهران است. روش بررسی: روش انجام پژوهش به صورت توصیفی، تحلیلی و پیمایشی بوده است. اطلاعات به صورت تکمیل پرسشنامه توسط مراجعان به پارک اخذ شد و در نهایت تجزیه و تحلیل نهایی بر روی آن صورت گرفت. یافته­ ها: تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که اکثر  پاسخگویان در دامنه سنی بین ۲۰ تا ۴۰ سال، دارای شغل آزاد، با مدرک تحصیلی دیپلم و لیسانس بودند، انگیزه آن­ها از مراجعه به پارک استراحت و طریقه دسترسی آن­ها به پارک وسیله شخصی بوده است. شاخص­های رضایت مندی شهروندان از پارک­ها براساس مدل تاپسیس مشخص گردید. در این مدل فضای سبز و تابلوها به ترتیب دارای کمترین و بیشترین فاصله از گزینه ایده آل بودند. براساس شاخص شباهت، در بین ۲۳ معیار مورد بررسی فضای سبز و مساحت پارک به ترتیب رتبه یک و دو و تابلوها و زباله­دان ها ­به ترتیب رتبه ۲۲ و ۲۳ را به خود اختصاص دادند. براساس روش چند متغیره تجزیه خوشه­ای معیارهای رضایت مندی شهروندان از پارک­ها به سه گروه تقسیم شدند. معیارهایی که بیشترین، کمترین و حد متوسطی از رضایتمندی را برای مردم داشتند به ترتیب در گروه اول، دوم و سوم قرار گرفتند. بحث و نتیجه ­گیری: براساس روش تجزیه خوشه­ای میزان رضایتمندی مردم از عناصر برگزاری مسابقات در پارک، فضای سبز در بهار، وسعت فضای سبز، مساحت پارک و تنوع گل­ها و درختان نسبت به سایر عناصر بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

امکانات رفاهی ، پارک های شهری ، تجزیه چند متغیره ، رضایت مندی ، روش شباهت به گزینه ایده آل ، شهر تهران