مروری بر مطالعات ایرانی معماری و سینما در دو دهه اخیر

سینما به عنوان یک رسانه جمعی تاثیر گذار، دائما در حال بازنمایی فضاها، محیط ها، رویدادها، نمادها و نشانه هاست کهبه صورت مستمر و پیوسته در حال آموزش، یادآوری و یا تجسم های واقعی برای مخاطبین خود است. مقاله حاضر، بامروری بر مطالعات پیشین در حوزه معماری و سینما (اعم از کتب و مقالات منتشر شده در کنفرانس ها و نشریات داخلیایران) به بررسی رابطه بین سینما و معماری (فضاهای شهری و نحوه بازنمایی آن) در طی بیست سال گذشته می پردازد.یافته های این مطالعه نشان می دهد که در اکثر پژوهش های انجام شده پیرامون فضای معماری و فضای شهری بوده و باتاکید بر عناصر سازنده فیلم و فضا انجام پذیرفته است و کمتر مطالعه ای وجود دارد که با دیدگاه روانشناسانه بهتاثیرگذاری و تاثیرپذیری دو هنر معماری و سینما بر یکدیگر بپردازد. از این رو با توجه به پیشرفت های صورت گرفته درفضاسازی های سینمایی و پیچیده تر شدن رابطه فضا- زمان و ارتباطات کالبد- فضا در سینمای معاصر، اقتباس هایمعمارانه از از هنرسینما، می تواند به هر چه بارورتر شدن فضای معمارانه معاصر کمک شایانی نماید.

کلیدواژه ها:

روانشناسی محیط ، معماری ، سینما ، فضای شهر ، فضای معمارانه