توسعه پایدار گردشگری روستاها بر پایه ی شاخصه های موثر گردشگری روستایی (نمونه موردی: روستای هنجن)

مفهوم پایدا ری در صنعت گردشگر ی, طی چند دهه گذشته یکی از اصلی ترین و در عین حال مباحثه انگیزتر ین مفاهیم توسعه گردشگری و بهعنوان چارچوبی بر ای فهم رونده ای توسعه اقتصادی - اجتماعی و مدیریت منابع طبیعی و گردشگری در سراسر جهان مطرح شده است. این درحالی است که از یک سو پیچیده و غامض بودن این مفهوم و از سوی دیگر نحوه عملیاتی کردن و اندازه گیری پیشرفت به سوی پایداری درصنعت گردشگری, آن شاخص ها و معرف های دقیق و جامعی که بتواند با در نظرگرفتن همه جوانب, پایدا ری گردشگری را اندازه گیری کند وتوسعه پایدار گردشگری را میسر سازد, ضروری به نظر می رسد. از سوی دیگر در وضعیت کنونی گردشگری روستایی کشور و با توجه به جوانبودن بسیاری از مقاصد گردشگری روستایی, ضرورت در اختیار داشتن مجموعه ای مناسب از شاخص های توسعه پایدار گردشگری روستاییبومی شده برای ارزیابی وضعیت و ترسیم مسیر آینده, امری بسیار حیاتی و راهبردی تلقی می شود.از این رو در مقاله حاضر نیز پرسش اصلی تحقیق این بوده است که شاخص ها و معیارهای موثر بر توسعه گردشگری کدام اند؟ و چه میزانروستای مورد بررسی از این شاخصه ها و معیار ها تبعیت می کند؟ بدین منظور این مقاله با بررسی و آنالیز ظرفیت های موجود در روستایمورد بررسی ، نقاط ضعف و قوت در صنعت گردشگری آن را شناسایی کرده و با ارائه راهبردهای مناسب سعی در ارتقا و افزایش نقاط قوتو بهبود نقاط ضعف در صنعت گردشگری آن شده است .

کلیدواژه ها:

شاخص پایدار ی ، توسعه ، روستا ، گردشگری ، معماری بومی