ارزیابی نقش معماری بومی در جذب گردشگری (نمونه موردی روستای میر عادل خلخال)

گردشگری، صنعتی گسترده، عظیم و رو به رشد در عرصه فرهنگ و اقتصاد جهان است که به عنوان صنعتی نوپا در سال هایاخیر تاثیرات زیادی بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته است. ایجاد اشتغال، ارز آوری، تعادل منطقه ای،کمک به سرمایه گذاری در میراث فرهنگی، بهسازی محیط و ... از جمله مزایای صنعت گردشگری می باشند .نیاز انسان به طبیعت، نیازیست انکار ناپذیر، سفر در طبیعت و هم اقامت در آن و مانوس شدن با آن در ساختن روح انسان بسیارتاثیر گذارست و معماری بومی از عوامل تعیین کننده نحوه اقامت و بی شک نحوه برخورد او در این اقامت با طبیعت است. جذبگردشگر از جمله امکاناتی است که توجه به معماری بومی در پی خود دارد که در نهایت منجر به پایداری اقتصادی و توسعه آنها می گردد.با توجه به ارتباط عمیق معماری با فرهنگ یک منطقه، ضرورت توجه به طراحی مطلوب مجموعه های تفریحی توریستی درراستای جذب توریست احساس می شود. با توجه به رشد روز افزون گردشگری و گسترش صنعت توریسم ایجاد فضاهایی برایپاسخ گویی به این منظور و همچنین ایجاد مکان هایی سالم برای گذراندن اوقات فراغت بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.لذا در این تحقیق به ارزیابی نقش معماری بومی در جذب گردشگر (نمونه موردی روستای میر عادل خلخال) می پردازد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، گردشگر ، روستای میر عادل خلخال