مروری بر اصول و معیارهای طراحی محله مسکونی در مطالعات دهه اخیر ایران

در پی تغییر و تحولات موثر بر گسترش و توسعه شهری در دوران اخیر، طراحی و توجه به محله های مسکونی جایگاهویژه ای پیدا کرده است. در این میان دستیابی به اصول و معیارهای واحد برای طراحی محلات مسکونی مطلوب نیازمندتحقیق و پژوهش فراوانی است. مقاله حاضر، با مروری بر مطالعات پیشین در حوزه معماری و شهرسازی به بررسی اصولو معیارهای طراحی محلات مسکونی ایران طی دهه اخیر می پردازد. جامعه آماری این تحقیق، کلیه مقالات منتشر شدهدر نشریات علمی معتبر ایرانی در بازه زمانی سالهای ۱۳۹۰ الی ۱۴۰۰ می باشد. روش مورد استفاده تحلیل محتوا بوده وآمار به دست آمده فراوانی موضوعات مورد بررسی را نشان می دهد. مطابق یافته های این مطالعه در پژوهش های انجامشده پیرامون محلات مسکونی، رویکردهای مختلفی اعم از پایداری، اسلامی، نو شهرگرایی و رضایتمندی در محلاتسنتی و مدرن مورد استفاده قرار گرفته است که محاسبه فراوانی تعداد آنها بر حسب رویکردشان، نشان دهنده توجهبیشتر به رویکرد پایداری بوده است. توجه به اصول ایرانی _ اسلامی و اصول نو شهرگرایی در طراحی محله نیز در رتبهبعدی فراوانی قرار دارند. بررسی محتوای مطالعات نیز نشان می دهد که در میان طراحان و نویسندگان با دیدگاه هایمختلف، توافقی عمومی وجود دارد و در اکثر الگوهای ارائه شده، اصول و معیارهای شاخص، متاثر از نیازها و خواسته هایمردم بوده که در راستای ارتقای کیفیت محله و به تبع آن ارتقای کیفیت زندگی می باشد.

کلیدواژه ها:

معیارهای طراحی ، محله مسکونی ، رویکرد اسلامی ، محله سنتی ، رویکرد پایداری