اثر آموزش مهارت فرزندپروری بر سلامت عمومی مادران کودک آزار

زمینه و هدف : کودک آزاری پدیده ای شایع است که عوامل متعددی در بروز آن دخیل هستند. یکی از مهم ترین عوامل شناخته شده، اختلالات روانپزشکی مادر است. مداخلات همزمان در سیستم خانواده می تواند باعث بهبود مادر و کاهش کودک آزاری گردد. این مطالعه به منظور تعیین اثر آموزش مهارت فرزندپروری بر سلامت عمومی مادران کودک آزار انجام شد. روش بررسی : در این کارآزمایی بالینی ۵۷ مادر کودکان ارجاع شده با تشخیص کودک آزاری به واحد سلامت روان کودکان در معرض آسیب واقع در بخش روانپزشکی کودک و نوجوان بیمارستان امام حسین (ع) از آبان ۱۳۸۷ تا فروردین ۱۳۸۸ مورد مطالعه قرار گرفتند. کودکان و خانواده آنها توسط روانپزشک ویزیت شده و مداخله ها و درمان های دارویی و غیردارویی، بسته به نیاز کودک و خانواده برای آنها انجام شد. تمام مادران تحت آموزش مهارت فرزندپروری در ۸ جلسه قرار گرفتند. برای تعیین میزان اثر مداخله های درمانی، پرسشنامه سلامت عمومی پیش از مداخله و در ماه سوم و ششم پس از مداخله به وسیله مادران تکمیل شد. یافته ها : نتایج نشان دهنده بهبود قابل توجه مادران در نمره کلی سلامت عمومی، خرده مقیاس های افسردگی و اضطراب شش ماه بعد از مداخله به ترتیب با مقادیر ۱.۹۰±۳۱.۳ و ۰.۶۶±۵.۲۶ و ۰.۴۶±۸.۱۰ در مقایسه با قبل از شروع مداخله به ترتیب با مقادیر ۲.۳۴±۳۷.۳ و ۰.۷۲±۷.۴۸ و ۰.۵۸±۱۰.۴۴ بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : مداخله مناسب و به موقع و آموزش مهارت های فرزندپروری برای مادران کودک آزار می تواند باعث بهبود سلامت عمومی آنان گردد و این ممکن است منجر به کاهش موارد کودک آزاری گردد.

کلیدواژه ها:

Child abuse ، Mother ، General health ، Parent training ، Anxiety ، Depression ، کودک آزاری ، مادر ، سلامت عمومی ، آموزش مهارت فرزندپروری ، اضطراب ، افسردگی