اثر آمفوتریسین B و فلوکونازول بر قارچ های جدا شده از بیمارستان

زمینه و هدف : عفونت های قارچی بیمارستانی در دهه اخیر در اثر افزایش بیماران دارای نقص ایمنی، افزایش چشمگیری داشته است. این مطالعه به منظور ارزیابی فعالیت ضدقارچی آمفوتریسین B و فلوکونازول علیه قارچ های جدا شده از محیط بیمارستان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی – تحلیلی روی ۳۳ نمونه قارچی جدا شده از بخش های مختلف بیمارستان امام خمینی (ره) تهران طی ۸ ماه در سال ۱۳۹۲ انجام شد. نمونه های قارچی با استفاده از سوآپ استریل تهیه شدند و نوع آنها با روش اسلاید کالچر تعیین شد. رقت های دارویی از  µg/ml ۰.۲۵-۱۲۸و سوسپانسیون قارچی با محدوده سلولی ۰.۵-۵×۱۰۵ cfu/ml تهیه شد. میزان MIC داروها طبق استاندارد NCCLS-M۳۸P تعیین گردید. یافته ها : آسپرژیلوس با فراوانی ۱۳ مورد (۳۹.۴%) بیشترین و آلترناریا و سیرسینلا هر کدام با فراوانی یک مورد (۳ درصد) کمترین قارچ جدا شده بودند. محدوده MIC داروی فلوکونازول ۶۴-۱۲۸ µg/ml برای تمام سویه ها و محدوده MIC آمفوتریسین بی  ۱۶-۶۴ µg/ml تعیین شد. محدوده MIC آمفوتریسین B نسبت به فلوکونازول به طور معنی داری کاهش نشان داد (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : سویه های قارچی جدا شده از محیط بیمارستان نسبت به دو داروی آمفوتریسین B و فلوکونازول مقاوم بودند.

کلیدواژه ها:

Fungus ، Amphotericin B ، Fluconazole ، MIC ، Hospital ، قارچ های ساپروفیت ، MIC ، آمفوتیسین B ، فلوکونازول