صلاحیت بین فرهنگی، ضرورتی ناشناخته در آموزش علوم پزشکی: مقاله مروری

مقدمه: صلاحیت بین فرهنگی به عنوان جزیی بنیادی از حرفه ای گرایی (Professionalism)، در حوزه علوم پزشکی به دلیل تنوع فرهنگی مراجعین (به خصوص دانشجویان و بیماران) جایگاه منحصر به فردی دارد. با وجود اهمیت فراوان این صلاحیت هنوز ابعاد آن در کشور ناشناخته مانده است. لذا در این مطالعه به تبیین صلاحیت فرهنگی، اهمیت آن در جامعه پزشکی، چگونگی سنجش و آموزش آن و جایگاه آن در ایران پرداخته شده است. روش ها: دراین مقاله مروری ابتدا منابع کتابخانه ای و اینترنتی مختلف نظیر سایت‎های sceince direct، magiran، SID، pub med، Proquest با کلید واژه های فارسی و انگلیسی صلاحیت بین فرهنگی، سنجش، آموزش و اعضای هیات علمی به صورت ترکیبی و مجزا جستجو و پس از مرور مقالاتی که با موضوع ارتباط بیش تری داشتند، انتخاب و مطالب آن ها استخراج شد. نتایج: از مجموع ۱۳۱ مقاله بررسی شده مستندات ۶۸ مقاله مرتبط و معتبر استخراج شد. با توجه به ابعاد مختلف موضوع، در سه طبقه،"اهمیت صلاحیت بین فرهنگی، آموزش صلاحیت بین فرهنگی و ارزیابی صلاحیت بین فرهنگی" دسته بندی گردید . صلاحیت فرهنگی مجموعه ای از دانش، نگرش و رفتارهای مناسب است که همراه با هم به کار می روند و فرد را قادر می سازند تا به طور موثر در شرایط متفاوت فرهنگی کار کند. در حوزه مراقبت، پیوند واضحی بین صلاحیت فرهنگی، بهبود کیفیت، پیشرفت پیامدهای سلامتی و حذف نابرابری های قومی وجود دارد. در حوزه آموزش، یک دانشکده مناسب از نظر فرهنگی، مکانی است که برای توسعه فردی دانشجویان فرصتی ارائه داده و امکان توسعه گروه های مختلف فرهنگی را تسهیل نماید. بنابراین مدرسان علوم پزشکی باید نگرش، رفتار و دانش چند فرهنگی به منظور پاسخگویی مناسب به تنوع فرهنگی مراجعین (به خصوص دانشجویان و بیماران) داشته باشند. نتیجه گیری: با توجه به این که متغیرهای فرهنگی در کشور ما متاثر از عوامل گوناگونی است، ضروری است که این پدیده در شرایط فرهنگی ما بررسی شود و در خصوص راه کارهای آموزشی و سنجش آن در اساتید و دانشجویان برنامه ریزی جامعی صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

Cross-Cultural competence ، Cultural competence ، Multicultural education ، Medical sciences ، صلاحیت فرهنگی ، صلاحیت بین فرهنگی ، ارزیابی صلاحیت فرهنگی ، آموزش چند فرهنگی ، آموزش علوم پزشکی