مروری بر گیاهان دارویی با خاصیت باروری و ضد باروری در مردان
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 365
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-19-13_003
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: ۵۰-۳۰% علل ناباروری مربوط به علت ناباروری مردانه است. باروری در مردان تا حدود زیادی به تعداد، کیفیت، تحرک و شکل اسپرم بستگی دارد و اختلال در هر کدام از این فاکتورها می تواند باعث ناباروری در مردان شود. گیاهان دارویی مختلفی همراه با خواص باروری و ضد باروری مردان در جهان وجود دارد. کاربرد این گیاهان در باروری مردان حائز اهمیت است، به طوری که تحقیقات علمی متعددی در مورد تاثیر برخی از آن ها انجام گرفته است، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی گیاهان دارویی با خواص ضد باروری و تقویت باروری در مردان انجام شد. روش کار: برای دستیابی به مقالات مربوط از پایگاه های اطلاعاتی Pubmed، Medline، Cochran library، Emro، WHO، Iranmedex، SID و Google scholar استفاده شد. جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در ابتدا مقالاتی که در متن خود دارای یکی از کلمات کلیدی گیاهان دارویی، باروری مردان، ناباروری، دانه هویج، داراواش به تنهایی و یا به همراه اسامی سایر گیاهان بودند، در پایگاه های اطلاعاتی جستجو شدند. تمام مطالعات از سال ۲۰۰۰ تا سال ۲۰۱۵ وارد مطالعه شدند. در نهایت ۸۰ مقاله که مناسب ترین آن ها از نظر پوشش موضوعی بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: گیاهان تقویت کننده باروری مردان شامل برگ گیاه جعفری، سیر، بابونه آلمانی، زعفران، شاهتره، مرزنجوش، دانه هویج و گیاهان دارای خاصیت ضد باروری در مردان شامل زردچوبه، فلفل سیاه، بومادران، کلیر، گیاه آب بشقابی، گل شیپور طلایی، گیاه بکرایی، گودوچی، پنجه گربه، دانه شوید، دارواش، گل جوجه تیغی، تاک مهره، پنج انگشت و رازیانه بودند. نتیجه گیری: استفاده از گیاهان دارویی با خاصیت تقویت باروری مردان می توانند به عنوان جانشین یا مکمل داروهای شیمیایی موثر بر باروری مردان مورد استفاده قرار گیرند. از سوی دیگر توصیه می شود گیاهان با خاصیت کاهش باروری، در مردان مبتلا به اختلالات ناباروری کمتر مصرف شود و یا مورد استفاده قرار نگیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسیبه روزبه
دکترای تخصصی بهداشت باروری، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری هرمزگان، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران.
سحر رستمی
دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
فاطمه عبدی
دانشجوی دکترای تخصصی، دفتر تحقیقات و فناوری دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :