مقایسه تاثیر مصرف عصاره لیکورایز و ۸ هفته تمرین شنا بر مسیرهای سیگنالینگ NF-kB عضله RGFD موش های صحرایی نر دیابتی

هدف از تحقیق حاضر مقایسه تاثیر مصرف عصاره لیکورایز و ۸ هفته تمرین شنا بر مسیرهایسیگنالینگ NF-kB عضله قلبی موش های صحرایی نر دیابتی بود. پژوهش حاضر روی نمونه هایحیوانی و در آزمایشگاه انجام می شود. بنابراین این پژوهش از نوع تجربی می باشد و و از نوع بنیادی میباشد. روش کار یک کار آزمایی تجربی با ماهیت توصیفی _تحلیلی می باشد. ۵۰ سر موش خریداری شد وسپس در ۵ گروه ۱۰ تایی تقسیم شدند. برنامه تمرینی اصلی شامل شنا کردن در تانکر ویژه جوندگانمخزن آب ویژه شنا (به ابعاد ۷۰ *‎۹۰ به ۱۵۰ سانتی متر از جنس پلاستیک) به مدت ۶ هفته و ۵ جلسهدر هفته بود که در هفته اول با ۵ دقیقه تمرین شروع شد و با افزایش تدریجی زمان شنا به ۳۰ دقیقه درابتدای هفته چهارم خواهد رسید و تا هفته هشتم ادامه یافت. به منظور دیایتی کردن موشهااسترپتوزوتوسین به میزان ۶۰-۵۵ میلی گرم بر کیلوگرم به صورت زیرجلدی بین دو گوش تزریق شد. ۷روز پس از تزریق قند خون موشها اندازه گیری شد و موش هایی که قند خونشان بالاتر از ۲۵۰ میلی گرمبر دسی لیتر بود به عنوان نمونه دیابتی انتخاب می شوند. به دو گروه از موش های دیابتی عصاره ربشهشیرین بیان با دوزهای ۱۰۰، ۲۰۰ میلی گرم هر روز داده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونآنالیز واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی و با استفاده از نرم افزار ۲۶S[SS انجام شد. نتایج درمصرف لیکورایز و هم در تمرین شنا نشان داد بین گروه کنترل سالم و گروه های کنترل دیابتی و گروهدیابتی+ مصرف لیکورایز تفاوت معناداری مشاهده شد. همچنین بین گروه کنترل دیابتی و گروه دیابتی+تمربن+ مصرف لیکورایز و بین گروه دیابتی+ مصرف لیکورایز و گروه دیابتی+ تمرین؛مصرف لیکورایز نیزتفاوت معنادار مشاهده شد. به نظر می رسد تمرین شنا به همراه مصرف مکمل لیکورایز با تنظیم مثبتبیان ژن NF-kB می تواند باعث کاهش عوامل التهابی و بهبود سلامت قلب و عروق شود.

کلیدواژه ها:

عصاره لیکورایز ، تمرین شنا ، مسیرهای سیگنالینگ NF-kB ، عضله قلبی ، دیابت