آیا می توان بدون انجام معاینات بالینی اختلالات ناشی از شلی عضلات کف لگن را غربالگری نمود؟ (یک مطالعه مبتنی بر جمعیت)

مقدمه: پرولاپس اعضای لگنی از اختلالات شایع بوده که عوارض قابل ملاحظه ای به دنبال دارد و از کیفیت زندگی زنان مبتلا می کاهد. هدف از مطالعه حاضر ارایه و آزمون یک روش ساده برای برآورد شلی عضلات کف لگن در جمعیت عمومی زنان بود.   روش کار: در این مطالعه مقطعی ابتدا یک بررسی آزمایشی روی۲۰۰ زن مراجعه کننده به درمانگاه غدد تولید مثل برای معاینات بالینی سالانه انجام شد. سوالات پرسشنامه اختلالات کف لگن از افراد پرسیده شد و معاینات بالینی برای تشخیص شلی عضلات کف لگن انجام شد. سپس پرسشنامه غربالگری شلی عضلات کف لگن طراحی شد که شامل ۴ سوال منتخب بود. در فاز دوم مطالعه، حساسیت و ویژگی سوالات منتخب با انجام مطالعه روی ۹۹۴ زن واجد شرایط که به روش نمونه گیری مرحله ای سهمیه ای خوشه ای انتخاب شدند، محاسبه شد. داده ها به کمک نرم افزارSPSS (نسخه ۱۵) و آزمون های تی مستقل، کای دو و رگرسیون لجستیک تحلیل شد.   یافته ها: پرسشنامه غربالگری شلی عضلات کف لگن حساسیت ۵/۴۵% و ویژگی ۴/۸۷% در تشخیص شلی عضلات کف لگن داشت و سوال منتخب "بی اختیاری ادرار به دنبال خنده، عطسه یا سرفه" به تنهایی حساسیت ۷/۴۰% و ویژگی۸۰% برای تعیین شلی عضلات کف لگن داشت.   نتیجه گیری: اگر چه غربالگری براساس وجود علایم، گزینه ای مناسب برای بررسی زنان مبتلا به پرولاپس لگن است و می تواند مطالعات مبتنی بر جمعیت را تسهیل کند، به نظر می رسد فاقد حساسیت مناسب در جمعیت عمومی باشد و در زنانی که آگاهی بیشتری از این اختلالات و علایم دارند کارایی بهتری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

شلی عضلات کف لگن ، مطالعه مبتنی بر جمعیت ، غربالگری ، زنان ایرانی