فعالیت فیزیکی و عوامل پیش بینی کننده آن بر اساس مدل ارتقای سلامت Pender در دانش آموزان امیدیه

مقدمه: انجام فعالیت فیزیکی منظم در حفظ و ارتقای سلامت جامعه تاثیر زیادی دارد. فعالیت فیزیکی منظم در بین دختران نوجوان کاهش یافته است و دلایل این امر به طور کامل مشخص نیست. مطالعه حاضر، با هدف مطالعه رفتار فعالیت فیزیکی دانش آموزان شهرستان امیدیه و عوامل پیش بینی کننده آن بر اساس مدل ارتقای سلامت Pender طراحی شد.روش ها: مطالعه به صورت مقطعی- تحلیلی بر روی ۴۳۰ دانش آموز دختر دبیرستانی با روش نمونه گیری خوشه ای- تصادفی انجام گرفت. جمع آوری داده ها با کمک پرسش نامه و تحلیل داده ها با آزمون های همبستگی، آنالیز واریانس و رگرسیون خطی صورت گرفت.یافته ها: از کل نمونه ها ۲۵ درصد در طول هفته گذشته هیچ فعالیت فیزیکی نداشتند و فقط ۴/۴ درصد بین ۷-۶ روز در هفته به مدت ۳۰ دقیقه فعالیت فیزیکی انجام دادند. نمرات اکثر سازه های مدل Pender در حد میانگین نمره قابل کسب بود، اما نمره برنامه ریزی برای عمل و خودکارامدی در نیمی از نمونه ها پایین تر از میانگین نمره قابل اکتساب بود. سازه های مدل Pender با رفتار فعالیت فیزیکی رابطه معنی دار داشت (۰۵/۰ > P). در کل ۲۴ درصد از تغییرات رفتار فعالیت فیزیکی با کمک سازه های مدل Pender قابل پیش بینی بود (۰۵/۰ > P).نتیجه گیری: رفتار فعالیت فیزیکی دختران نوجوان در سطح قابل قبولی قرار ندارد. این نکته می تواند زنگ خطری برای افزایش بیماری های مزمن در آینده این جمعیت باشد و با توجه به این که اکثر سازه های الگوی ارتقای سلامت Pender با رفتار فعالیت فیزیکی مرتبط بوده ، این امر می تواند دستمایه ای برای طراحی مداخلات موثر جهت افزایش این رفتار در نوجوانان باشد.

کلیدواژه ها:

فعالیت فیزیکی ، نوجوانان ، رفتار ، دانش آموزان