تلاقی طرح هندسی پیشرفته آیات الهی حضرت ابراهیم (ع) و امیرالمومنین (ع) بر اساس نبا العظیم قرآن قائم آل محمد (ع)

«بسم الله الرحمن الرحیم» «واذ اخذنا من النبیین میثاقهم ومنک ومن نوح وابراهیم وموسی وعیسی ابن مریم واخذنا منهم میثاقا غلیظا» (احزاب:۷) «شرع لکم من الدین ما وصی به نوحا والذی اوحینا الیک وما وصینا به ابراهیم وموسی وعیسی ان اقیموا الدین ولا تتفرقوا فیه کبر علی المشرکین ما تدعوهم الیه الله یجتبی الیه من یشاء ویهدی الیه من ینیب» (شوری:۱۳) «ان الله اصطفی آدم ونوحا وآل ابراهیم وآل عمران علی العالمین ذریه بعضها من بعض والله سمیع علیم» (آل عمران: ۳۴-۳۳) «لقد ارسلنا رسلنا بالبینات وانزلنا معهم الکتاب والمیزان لیقوم الناس بالقسط وانزلنا الحدید فیه باس شدید ومنافع للناس ولیعلم الله من ینصره ورسله بالغیب ان الله قوی عزیز ولقد ارسلنا نوحا وابراهیم وجعلنا فی ذریتهما النبوه والکتاب فمنهم مهتد وکثیر منهم فاسقون» (حدید: ۲۶-۲۵) «ولقد آتینا ابراهیم رشده من قبل وکنا به عالمین اذ قال لابیه وقومه ما هذه التماثیل التی انتم لها عاکفون قالوا وجدنا آباءنا لها عابدین قال لقد کنتم انتم وآباوکم فی ضلال مبین قالوا اجئتنا بالحق ام انت من اللاعبین قال بل ربکم رب السماوات والارض الذی فطرهن وانا علی ذلکم من الشاهدین وتالله لاکیدن اصنامکم بعد ان تولوا مدبرین فجعلهم جذاذا الا کبیرا لهم لعلهم الیه یرجعون قالوا من فعل هذا بآلهتنا انه لمن الظالمین قالوا سمعنا فتی یذکرهم یقال له ابراهیم قالوا فاتوا به علی اعین الناس لعلهم یشهدون قالوا اانت فعلت هذا بآلهتنا یا ابراهیم قال بل فعله کبیرهم هذا فاسالوهم ان کانوا ینطقون فرجعوا الی انفسهم فقالوا انکم انتم الظالمون ثم نکسوا علی رءوسهم لقد علمت ما هولاء ینطقون قال افتعبدون من دون الله ما لا ینفعکم شیئا ولا یضرکم اف لکم ولما تعبدون من دون الله افلا تعقلون قالوا حرقوه وانصروا آلهتکم ان کنتم فاعلین قلنا یا نار کونی بردا وسلاما علی ابراهیم وارادوا به کیدا فجعلناهم الاخسرین ونجیناه ولوطا الی الارض التی بارکنا فیها للعالمین ووهبنا له اسحاق ویعقوب نافله وکلا جعلنا صالحین وجعلناهم ائمه یهدون بامرنا واوحینا الیهم فعل الخیرات واقام الصلاه وایتاء الزکاه وکانوا لنا عابدین» (انبیاء: ۷۳- ۷۲- ۷۱- ۷۰- ۶۹- ۶۸- ۶۷- ۶۶- ۶۵- ۶۴- ۶۳- ۶۲- ۶۱- ۶۰- ۵۹- ۵۸- ۵۷- ۵۶- ۵۵- ۵۴- ۵۳- ۵۲- ۵۱) «وابراهیم اذ قال لقومه اعبدوا الله واتقوه ذلکم خیر لکم ان کنتم تعلمون انما تعبدون من دون الله اوثانا وتخلقون افکا ان الذین تعبدون من دون الله لا یملکون لکم رزقا فابتغوا عند الله الرزق واعبدوه واشکروا له الیه ترجعون وان تکذبوا فقد کذب امم من قبلکم وما علی الرسول الا البلاغ المبین اولم یروا کیف یبدئ الله الخلق ثم یعیده ان ذلک علی الله یسیر قل سیروا فی الارض فانظروا کیف بدا الخلق ثم الله ینشئ النشاه الآخره ان الله علی کل شیء قدیر یعذب من یشاء ویرحم من یشاء والیه تقلبون وما انتم بمعجزین فی الارض ولا فی السماء وما لکم من دون الله من ولی ولا نصیر والذین کفروا بآیات الله ولقائه اولئک یئسوا من رحمتی واولئک لهم عذاب الیم فما کان جواب قومه الا ان قالوا اقتلوه او حرقوه فانجاه الله من النار ان فی ذلک لآیات لقوم یومنون وقال انما اتخذتم من دون الله اوثانا موده بینکم فی الحیاه الدنیا ثم یوم القیامه یکفر بعضکم ببعض ویلعن بعضکم بعضا وماواکم النار وما لکم من ناصرین فآمن له لوط وقال انی مهاجر الی ربی انه هو العزیز الحکیم ووهبنا له اسحاق ویعقوب وجعلنا فی ذریته النبوه والکتاب وآتیناه اجره فی الدنیا وانه فی الآخره لمن الصالحین» (عنکبوت: ۲۷-۲۶-۲۵-۲۴-۲۳-۲۲-۲۱-۲۰-۱۹-۱۸-۱۷-۱۶) «وان من شیعته لابراهیم اذ جاء ربه بقلب سلیم اذ قال لابیه وقومه ماذا تعبدون ائفکا آلهه دون الله تریدون فما ظنکم برب العالمین فنظر نظره فی النجوم فقال انی سقیم فتولوا عنه مدبرین فراغ الی آلهتهم فقال الا تاکلون ما لکم لا تنطقون فراغ علیهم ضربا بالیمین فاقبلوا الیه یزفون قال اتعبدون ما تنحتون والله خلقکم وما تعملون قالوا ابنوا له بنیانا فالقوه فی الجحیم فارادوا به کیدا فجعلناهم الاسفلین وقال انی ذاهب الی ربی سیهدین رب هب لی من الصالحین فبشرناه بغلام حلیم فلما بلغ معه السعی قال یا بنی انی اری فی المنام انی اذبحک فانظر ماذا تری قال یا ابت افعل ما تومر ستجدنی ان شاء الله من الصابرین فلما اسلما وتله للجبین ونادیناه ان یا ابراهیم قد صدقت الرویا انا کذلک نجزی المحسنین ان هذا لهو البلاء المبین وفدیناه بذبح عظیم وترکنا علیه فی الآخرین سلام علی ابراهیم کذلک نجزی المحسنین انه من عبادنا المومنین وبشرناه باسحاق نبیا من الصالحین وبارکنا علیه وعلی اسحاق ومن ذریتهما محسن وظالم لنفسه مبین» (صافات: ۱۱۳- ۱۱۲- ۱۱۱- ۱۱۰- ۱۰۹- ۱۰۸- ۱۰۷- ۱۰۶- ۱۰۵- ۱۰۴- ۱۰۳- ۱۰۲- ۱۰۱- ۱۰۰- ۹۹- ۹۸- ۹۷- ۹۶- ۹۵- ۹۴- ۹۳- ۹۲- ۹۱- ۹۰- ۸۹- ۸۸- ۸۷- ۸۶- ۸۵- ۸۴- ۸۳) «واذکر عبادنا ابراهیم واسحاق ویعقوب اولی الایدی والابصار انا اخلصناهم بخالصه ذکری الدار وانهم عندنا لمن المصطفین الاخیار واذکر اسماعیل والیسع وذا الکفل وکل من الاخیار هذا ذکر وان للمتقین لحسن مآب جنات عدن مفتحه لهم الابواب متکئین فیها یدعون فیها بفاکهه کثیره وشراب وعندهم قاصرات الطرف اتراب هذا ما توعدون لیوم الحساب ان هذا لرزقنا ما له من نفاد» (ص: ۵۴- ۵۳- ۵۲- ۵۱- ۵۰- ۴۹- ۴۸- ۴۷- ۴۶- ۴۵) «واذ قال ابراهیم لابیه وقومه اننی براء مما تعبدون الا الذی فطرنی فانه سیهدین وجعلها کلمه باقیه فی عقبه لعلهم یرجعون بل متعت هولاء وآباءهم حتی جاءهم الحق ورسول مبین ولما جاءهم الحق قالوا هذا سحر وانا به کافرون وقالوا لولا نزل هذا القرآن علی رجل من القریتین عظیم اهم یقسمون رحمت ربک نحن قسمنا بینهم معیشتهم فی الحیاه الدنیا ورفعنا بعضهم فوق بعض درجات لیتخذ بعضهم بعضا سخریا ورحمت ربک خیر مما یجمعون» (زخرف: ۳۲- ۳۱- ۳۰- ۲۹- ۲۸- ۲۷- ۲۶) «ما قدروا الله حق قدره ان الله لقوی عزیز الله یصطفی من الملائکه رسلا ومن الناس ان الله سمیع بصیر یعلم ما بین ایدیهم وما خلفهم والی الله ترجع الامور یا ایها الذین آمنوا ارکعوا واسجدوا واعبدوا ربکم وافعلوا الخیر لعلکم تفلحون وجاهدوا فی الله حق جهاده هو اجتباکم وما جعل علیکم فی الدین من حرج مله ابیکم ابراهیم هو سماکم المسلمین من قبل وفی هذا لیکون الرسول شهیدا علیکم وتکونوا شهداء علی الناس فاقیموا الصلاه وآتوا الزکاه واعتصموا بالله هو مولاکم فنعم المولی ونعم النصیر (حج: ۷۸-۷۷-۷۶-۷۵-۷۴) قد افلح المومنون الذین هم فی صلاتهم خاشعون» (مومنون: ۲-۱).

کلیدواژه ها:

النبوه والکتاب ، الکتاب والمیزان ، انا اخلصناهم ، بخالصه ذکری الدار ، نار کونی بردا ، وسلاما علی ابراهیم ، سلام علی ابراهیم ، فانجاه الله ، من النار ، لآیات لقوم یومنون ، کلمه باقیه ، جاءهم الحق ، فاقیموا الصلاه ، ارکعوا واسجدوا ، الرسول شهیدا علیکم ، شهداء ، هو مولاکم ، فنعم المولی ، ونعم النصیر