اگزیستانسیالیسم شعری و نحوه تحقق آن با تمهیدات بیانی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 92
فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_KVSHN-18-34_004
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402
چکیده مقاله:
فلاسفه اگزیستانسیالیست توجه خاصی به ادبیات و از جمله شعر داشته اند؛ به طوری که برای آنان، شعر، شعر وجود است. شعر و زبان شعری محملی است که هستی هستندگان در کانون توجه قرار میگیرد و توجه به هستی محض مهمترین دغدغه اگزیستانسیالیست هاست و شعر شاعران اصیل به نوعی نمایانگر اصالت وجود شاعر؛ هایدگر خانه هستی انسان را در زبان دانسته است و در این بین کسانی که بیش از همه بر زبان و مسائل آن تمرکز میکنند، شاعران هستند. از طرف دیگر اگزیستانسیالیستها دارای اصولی هستند که عبارتند از؛ امکان، آزادی، فردیت، دلهره و نگرانی و در نهایت تاویل. در این مقاله سعی بر این است که نحوه حضور این موارد در شعر(بویژه شعر شاعران مطرح نوپرداز) با استفاده از تمهیدات بیانی(تشبیه، استعاره و نماد) و نحوه کارکرد آنها تشریح شود؛ زیرا این مکانیسمهای شعری با اصل و وجود پدیدارها سر و کار دارد و به بیانی دیگر کار آنها هستی بخشیدن به هستیهای تکراری و دمدستی است و همین امر سوق دهنده اذهان به سمت هستی محض است. در نهایت علت اینکه چرا افراد برجسته این مکتب، شاعران را بزرگترین اگزیستانسیالیستها محسوب کردهاند، بررسی خواهد شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا روزبه
دانشیاردانشگاه لرستان
کیانوش دانیاری
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :